Anton van Duinkerken: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Biografie: en niet iedereen werd in 1942 gegijzeld |
→Biografie: formulering |
||
Regel 28:
==Biografie==
Brabander van inborst en Bourgondiër van levensstijl, verhuisde hij, na zich uit een priesteropleiding teruggetrokken te hebben, in 1929 naar Amsterdam, als redacteur van het dagblad [[De Tijd (Nederland)|De Tijd]]. Hij werd daar tevens de aanvoerder van de katholieke jongeren die zich verenigd hadden rond het letterkundig tijdschrift ''[[De Gemeenschap]]''. Van Duinkerken werd in die tijd ook bekend door zijn pennenstrijd met [[Menno ter Braak]] over geloof en rede, alsmede door zijn radicale afwijzing van het nationaalsocialisme ('[[Ballade van den katholiek]]').
Evenals [[Simon Vestdijk]] en een aantal andere vooraanstaande Nederlanders die door de Duitse bezetter wegens hun invloed als gevaarlijk werden beschouwd, was hij gegijzeld in het [[kamp Sint-Michielsgestel]]. Hij verbleef er in 1942 bijna acht maanden. Na de oorlog hervatte hij zijn letterkundige en journalistieke arbeid.
Vanaf 1952 tot aan zijn dood was hij hoogleraar Nederlandse Letterkunde aan de [[Katholieke Universiteit Nijmegen]]. De manier waarop Van Duinkerken zijn laatste ziekbed verdroeg heeft volgens [[Michel van der Plas]] ('In de kou') op velen die hem bezochten indruk gemaakt, deels door zijn mildheid en religieus gefundeerd optimisme, deels ook door de afschuwelijke pijn die hij welbewust doorstond, onder andere ten overstaan van [[Jan Engelman]].
| |||