Japanse yen: verschil tussen versies

Na de [[Tweede Wereldoorlog]] werd in 1949 voor de buitenlandse handel een wisselkoers van 360 yen per [[Amerikaanse dollar]] vastgesteld. Dit niveau werd vastgehouden tot 1971. In dat jaar kwam president [[Richard Nixon]] met [[Nixon-schok|nieuw beleid]] ter verdediging van de dollar. Het was niet meer mogelijk de dollar om te wisselen in [[goud]]. Een nieuwe overeenkomst, de ''Smithsonian agreement'', werd gesloten en de yen [[depreciatie|apprecieerde]] naar 308 per dollar. Deze afspraak hield minder dan een jaar stand en in 1973 begon de koers van de yen te [[Zwevende wisselkoers|zweven]].

In 1976 liepen de overschotten op de Japanse [[handelsbalans]] op en Europa en de [[Verenigde Staten]] verlangden vrijwillige exportbeperkingen. Japan verminderde de uitvoer van kleurentelevisietoestellen en automobielen als voorbeelden. Deze beperkingen waren echter onvoldoende waardoor het handelsoverschot hoog bleef. Buitenlandse handelspartners streefden naar een [[appreciatie]] van de yen waarmee Japanse producten in het buitenland duurder zouden worden en de exportgroei afgeremd. In september 1987 werd het [[Plaza Akkoord-akkoord]] gesloten. Als een gevolg hiervan apprecieerde de yen innaar 16120 maandenyen vanper 240dollar naaraan 120het yeneinde per jaareindevan 1987. VanafSindsdien dat jaar beweegtschommelt de wisselkoers in een range vantussen 80 toten 120 yen per dollar.