Boris I van Bulgarije: verschil tussen versies

 

Voor de nieuwe kerk in Bulgarije streefde hij naar een onafhankelijk patriarchaat, los van dat van Byzantium. Hieraan werd echter geen gehoor gegeven, en dus besloot Boris zich te wenden tot de paus. [[Paus Nicolaas I]] liet zich niet uit over een onafhankelijk kerkelijk bestuur, maar stuurde wel een delegatie, onder wie de latere [[paus Formosus]], om Boris bij te staan bij zijn kerstening van het land. Boris I raakte zo onder de indruk van Formosus, dat hij een verzoek bij Nicolaas I indiende, om Formosus aartsbisschop van Bulgarije te maken. Nicolaas I weigerde dit verzoek, zich baserend op de kerkelijke wet, dat een bisschop niet van bisdom kon veranderen (Formosus was kardinaal-bisschop van Porto; in het proces van Formosus, dat bekend zou worden onder de naam [[Kadaversynode]], was dit een van de aangevoerde argumenten; Formosus zou een ander bisdom hebben geambieerd.)

Toen ook onder Nicolaas' opvolger, [[paus Adrianus II]], zijn verzoek tot aanstelling van Formosus werd afgewezen (op dezelfde gronden) wendde hij zich tot de oostelijke kerk en voerde de [[liturgie]] van de slavenapostelen [[Cyrillus van Saloniki|Cyrillus]] en [[Methodius]] in. Hij was de stichter van de [[Literaire School van Preslav]].