1408 (film): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Smoly37 (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 35:
Na een bezoek aan het postkantoor in Hermosa Beach, vriendelijk begroet door employé Jackson, stuit Mike op een anonieme ansichtkaart van The Dolphin, een zeer oud, chique hotel in New York City. "Don't Enter 1408" luidt het uitdagende devies van het naamloze poststuk. Mike wil direct een reservering maken voor 1408, maar het hotel meldt reeds bij voorbaat dat het griezelige gastverblijf niet kan worden verhuurd. Mike's agent Sam Farrell, ondersteund door advocaat Clay en een secretaresse, wijst de auteur op de Fair Housing Act, een wet die discriminatie bij verkoop, verhuur en financiering van huisvesting strafbaar maakt.
 
Mike vliegt van het westelijke Californië naar het oostelijke New York voor een naargeestig nachtje in een hels hotel. Receptioniste Marie leidt de nieuwe gast via assistent Mr. Dempsey naar Gerald Olin, de manager van The Dolphin, die de schrijver, standvastig van wil, aanraadt om kamer 1408 niet te kiezen. In zijn kantoor vertelt Gerald dat 1408 in het verleden voor 56 dodelijke slachtoffers heeft gezorgd, maar Mike laat zich niet overtuigen door het bericht dat niemand het langer dan één uur in de kamer uithoudt, een upgrade naar de ''penthouse suite'', vrije toegang tot documenten over de doden in 1408 en een exclusieve fles cognac van 800 dollar ten spijt. Met tegenzin geeft de huiverige hotelmanager de sleutel aan de zonderlinge schrijver.
 
Mike betreedt 1408 op eigen risico, ziet aanvankelijk geen merkwaardige punten en spreekt zijn beschrijving van de hotelkamer in op een taperecorder.
Mike betreedt 1408 op eigen risico, ziet aanvankelijk geen merkwaardige punten en spreekt zijn beschrijving van de hotelkamer in op een taperecorder. Op het nachtkastje begint de klokradio plotseling met het spelen van "We've Only Just Begun" van The Carpenters en vervolgens vanaf "60:00" met aftellen. Mike hoort een onverkwikkelijk gepiep en opent het raam ter controle van zijn gehoor, maar het venster slaat dicht en verbrijzelt zijn hand. Hij gaat naar de badkamer om de wond in de wastafel te reinigen, maar het water wordt kokend heet en berokkent de wond nog meer schade. Op vlucht naar een ziekenhuis moet de ongelukkige schrijver zijn reis noodgedwongen staken wanneer de sleutel in het slot afbreekt, de deurknop van de deur valt en hij zichzelf in zijn kamer opsluit.
Wanneer hij met een infrarode lamp de kamer controleert, vindt hij op alle plekken waarvan directeur Olin hem de foto's van de omgekomen slachtoffers heeft laten zien, enorme vlekken waar het bed, de badkamer en het behang in contact is geweest met bloed.
De temperatuur in de kamer is onaangenaam frisjes. Wanneer Mike de receptie belt met het verzoek de thermostaat te laten repareren, verschijnt binnen afzienbare tijd een man in overall, die echter pertinent weigert de kamer te betreden, en Mike vanuit de gang instructies geeft, totdat de thermostaat inderdaad aanslaat. Als Mike de klusjesman een fooi wil geven, blijkt deze reeds verdwenen, ook op de gang is hij al niet meer te zien.
 
Mike betreedt 1408 op eigen risico, ziet aanvankelijk geen merkwaardige punten en spreekt zijn beschrijving van de hotelkamer in op een taperecorder. Op het nachtkastje begint de klokradio plotseling met het spelen van "We've Only Just Begun" van The Carpenters en vervolgens vanaf "60:00" met aftellen. Mike hoort een onverkwikkelijkonverdragelijk gepiep en opent het raam ter controle van zijn gehoor, maar het venster slaat dicht en verbrijzeltverwondt zijn hand. Hij gaat naar de badkamer om de wond in de wastafel te reinigen, maar het water wordt kokend heet en berokkent de wond nog meer schade. Op vluchtzoek naar eenmedische ziekenhuishulp moetwil de ongelukkige schrijver zijn reisbezoek noodgedwongen staken wanneer de sleutel in het slot afbreekt, de deurknop van de deur valt en hij zichzelf in zijn kamer opsluit.
Mike begint ziet en hoort dingen – waaronder visioenen van zijn vrouw Lilian (van wie hij onlangs vervreemd is geraakt) en hun dochter Katie (die door kanker op zeer jonge leeftijd het leven heeft moeten laten), een ontmoeting met zijn vader die hem verkondigt "As I was, you are. As I am, you will be." (een citaat van de Romeinse dichter Horatius) en enkele verschijningen van de slachtoffers die 1408 voorheen heeft veroorzaakt: Kevin O'Malley, een maniak met klauwhamer, een vrouw uit de vijftiger jaren en een fabriekseigenaar. Verschillende ontsnappingspogingen – via de ventilatieschachten of via de buitenrichel op 14 hoog of naar de vrouw met kinderwagen in 1410 – maken hem duidelijk dat het vinden van een uitweg geen kinderspel zal zijn.
 
Mike begint zietvreemde dingen te zien en hoortte dingenhoren – waaronder visioenen van zijn vrouw Lilian (van wie hij onlangshet afgelopen jaar vervreemd is geraakt), endoordat hun dochter Katie (dieop doorjonge kankerleeftijd opaan zeerkanker jongeis leeftijdoverleden, hetzijn levendochtertje heeftzelf moeten laten),en een ontmoeting met zijn vader die hem verkondigt "As I was, you are. As I am, you will be." (een citaat van de Romeinse dichter Horatius) en enkele verschijningen van de slachtoffers die 1408 voorheen heeft veroorzaakt: Kevin O'Malley, een maniak met klauwhamer, een vrouw uit de vijftiger jaren en een fabriekseigenaar. Verschillende ontsnappingspogingen – via de ventilatieschachten of via de buitenrichel op 14 hoog of naar de vrouw met kinderwagen in 1410 – maken hem duidelijk dat het vinden van een uitweg geen kinderspel zal zijn.
Middels videochat met webcam legt Mike contact met Lily, maar hun gesprek eindigt abrupt wanneer het sprinklersysteem zijn laptop kortsluit. De temperatuur in 1408 daalt ondertussen tot onder het vriespunt, waarbij zijn laptop in de sneeuw opeens weer werkt, Lily hem weer benadert en een dubbelganger de conversatie kaapt om zijn vrouw onder valse voorwendselen naar hem te leiden. In paniek ervaart Mike dat de kamer gaat schudden, muren en plafond gaan scheuren en een stortvloed aan water hem onder het oppervlak sleurt. Mike ontwaakt op het strand en vindt later Lily aan zijn ziekenhuisbed in Los Angeles, die hem vertelt dat hij na een hersenschudding is opgenomen. Na zijn herstel begint de schrijver onmiddellijk aan een roman over zijn ervaringen in 1408 en stuurt het manuscript via het postkantoor naar zijn agent, maar drie sloopgrage postbeambten vernielen het binnenwerk om vervolgens de muren en vloer van de hotelkamer te onthullen. Mike beseft dat hij zich nog steeds in de ban van de kwaadaardige kamer bevindt. Als zijn dochter Katie voor zijn neus staat – levend, stervend en tot stof verkruimelend – nadert de klokradio het einde van het aftellen en keert de kamer terug naar zijn oorspronkelijke, onbeschadigde staat.
Aanvankelijk denkt Mike dat er een spelletje met hem wordt gespeeld, doordat men in de cognac of in het chocolaatje op het hoofdkussen wellicht een hallucinerend middel heeft gestopt. Maar de visioenen zijn ontstellend echt.
Verschillende ontsnappingspogingen – via de ventilatieschachten of via de buitenrichel op 14 hoog of naar de vrouw met kinderwagen in 1410 – maken hem duidelijk dat het vinden van een uitweg geen kinderspel zal zijn. Hoewel hij al zijn intelligentie en vernuft inzet om de kamer te verlaten, worden de omstandigheden steeds angstaanjagender.
 
Middels videochat met webcam legt Mike contact met Lily, maar hun gesprek eindigt abrupt wanneer het sprinklersysteem zijn laptop kortsluit. De temperatuur in 1408 daalt ondertussen tot onder het vriespunt, waarbij zijn laptop in de sneeuw opeens weer werkt, Lily hem weer benadert en een dubbelganger de conversatie kaapt om zijn vrouw onder valse voorwendselen naar hem - en dus de kamer - te leiden. InAls paniekMike ervaartnaar Mikeéén datvan de kameropgehangen gaatschilderijen schuddenkijkt, murenwaarop een schip in zwaar weer is afgebeeld, wordt de afbeelding ontstellend echt en plafondervaart gaanhij een sensatie alsof hij zichzelf op een zinkend schip in razende storm bevindt, de muren scheuren en een stortvloed aanvan water sleurt hem onder het oppervlak sleurt. Mike ontwaakt op hethetzelfde strand waar hij in een van de eerste scenes het ongeluk met zijn surfplank had en vindt later Lily aan zijn ziekenhuisbed in Los Angeles, die hem vertelt dat hij na een hersenschudding is opgenomen. Na zijn herstel begint de schrijver onmiddellijk aan een roman over zijn ervaringen in 1408 en stuurt het manuscript via het postkantoor naar zijn agent, maarterwijl hij tevens zijn relatie met Lily probeert te herstellen, hetgeen lijkt te lukken. Wanneer hij echter in het postkantoor het manuscript wil afgeven, vernielen drie sloopgrage postbeambten vernielen het binnenwerk om vervolgens de muren en vloer van de hotelkamer te onthullen. Mike beseft dat hij zich nog steeds in de ban van de kwaadaardige kamer bevindt. Deze ziet er thans uit alsof er een hevige brand gewoed heeft. Als zijn dochter Katie voor zijn neus staat – eerst levend, dan stervend en vervolgens tot stof verkruimelend – nadert de klokradio het einde van het aftellen en keert de kamer terug naar zijn oorspronkelijke, onbeschadigde staat.
De klokradio begint vanaf "60:00" opnieuw met aftellen, de telefoon rinkelt en een vrouwelijke stem informeert Mike dat hij het uur steeds opnieuw kan beleven of gebruik kan maken van hun ''express checkout system''. Mike vertelt de operator – na een visioen van zichzelf aan een galg – dat hij nadrukkelijk niet op hun wijze wil uitchecken. Als de operator verkondigt dat Lily over vijf minuten zal arriveren en rechtstreeks naar zijn kamer zal komen, antwoordt Mike, volkomen ziek van het gebeuren, dat hij de foltering voorgoed wil stoppen. Na het neerleggen van de hoorn smelt het.
 
De klokradio begint vanaf "60:00" opnieuw met aftellen, de telefoon rinkelt en een vrouwelijke stem informeert Mike dat hij het afgelopen uur steeds opnieuw kan beleven of gebruik kan maken van hun ''express checkout system''. Mike vertelt de operator – nanadat hij overal in de kamer een uitnodigende strop aantreft en in de spiegel een visioen vanziet zichzelfwaar hij levenloos aan eenéén van deze stroppen galghangt – dat hij nadrukkelijk nietweigert om op hun wijze wiluit te uitcheckenchecken. Als de operator verkondigt dat Lily over vijf minuten zal arriveren en rechtstreeks naar zijn kamer zal komen, antwoordt Mike, volkomen ziek van het gebeuren, dat hij de foltering voorgoed wil stoppen. Na het neerleggen van de hoorn smelt deze op het nachtkastje.
Mike maakt van de prijzige cognac een onbetaalbare molotovcocktail, steekt de kamer in de hens en maakt evacuatie van het hotel noodzakelijk. Lily komt per taxi aan bij het hotel, maar wordt het brandende gebouw niet binnengelaten. Mike werpt een asbak door het raam wat een backdraft veroorzaakt en raakt verbrand door de explosie. Mikes vrouw kijk moedeloos toe naar het raam waar vuurballen uit vliegen. Mike kruipt onder een bank waarna hij als een gek aan het lachen is.
 
Mike maakt van de prijzige cognac een onbetaalbare molotovcocktail, steekt de kamer in de hens en maakt hierdoor evacuatie van het hotel noodzakelijk. Lily komt per taxi aan bij het hotel, maar wordt het brandende gebouw niet binnengelaten. Zij schreeuwt tegen politie en brandweerlui dat haar echtgenoot zich nog in het gebouw bevindt. Mike werpt een asbak door het raam, wathetgeen door de plotselinge toevoer van zuurstof een enorme steekvlam ("backdraft") veroorzaakt en raaktverbrandt verbrand doorin de explosie. Mikes vrouw kijk moedeloosmachteloos toe naar het raam waar vuurballen uit vliegen. Mike kruipt onder een bank waarnaterwijl hij als een gekwaanzinnige aan het lachen is.
Op het einde wordt Mike vlak naast Katie begraven, zoals gezien in de film. Gerald Olin komt aanrijden en stapt daarna op Lily af en vraagt haar of zij de eigendommen die na de brand zijn gevonden wilt hebben, maar Lily wijst het af omdat ze Mike zo niet wil herinneren. Gerald gaat terug naar zijn auto om vervolgens te kijken wat Mike op de stemrecorder heeft opgenomen. Nadat hij de recorder weer afzet richt Gerald zijn spiegel op de achterbank en ziet het verbrande gezicht van Mike.
 
OpIn hetde eindelaatste scene wordt Mike vlak naast Katie begraven, zoals gezienhij al in deeen filmvisioen in kamer 1408 heeft gezien. Gerald Olin komt aanrijden enom staptzijn daarnadeelneming opte betuigen en benaderd Lily afom haar te condoleren. Hij vertelt dat haar overleden echtgenoot het hotel een enorme dienst heeft bewezen, omdat kamer 1408 niet meer verhuurt mag worden en vraagtbiedt haar ofeen zijzwarte dedoos met eigendommen van haar man aan, die na de brand zijn gevonden wilt hebben, maar. Lily wijst hetdit af omdat ze zich Mike zo niet wil herinneren. Gerald gaat terug naar zijn auto om vervolgens te kijken wat Mike op de stemrecorder heeft opgenomen. Tot zijn verbijstering hoort hij de stem van Mikes dochtertje, dat smekend vraagt waarom papa niet meer van haar houdt... Nadat hij de recorder weer afzet richt Gerald zijn spiegel op de achterbank en ziet in een schok het gruwelijk verbrande gezicht van Mike.
 
== Alternatief einde ==
De regisseur Mikael Håfström heeft het einde van de film herfilmd, omdat het testpubliek het originele einde te triestigtriest en onverwacht vond. Het einde dat te zien was in de bioscoop en op DVD gaat als volgt:
Mike wordt door de brandweer bewusteloos uit kamer 1408 gehaald en gaat weer samenwonen met Lily. Tijdens het schrijven van Mikes nieuwnieuwe boek over Kamer 1408 hoort hij op zijn stemrecorder de stem van zijn overleden dochter Katie. Nu weet hij dat hethetgeen hij heeft beleefd geen droom waskan zijn geweest.
Beide versies werden op [[Blu-ray]] gezet en in de 2-disc versie op DVD.