Willy Claes: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 55:
Hij was ook vijf maal vicepremier en een belangrijke onderhandelaar tijdens de gemeenschapsgesprekken in de jaren tachtig. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met veertien andere regeringsleiders een van de liberaalste [[abortus]]wetgevingen ter wereld.
 
In [[1983]] werd hij benoemd tot [[minister van staat (België)|minister van staat]], wat uitzonderlijk vroeg was. Als minister van Economische Zaken had hij nochtans kemel na kemel geschoten, waarvoor we nu nog steeds moeten betalen.
 
Eind jaren tachtig kwam hij in opspraak inzake schandalen en onregelmatigheden rond de socialistische mutualiteiten. Hij was toen de vicevoorzitter van de SM; [[Edmond Leburton]], met wie hij ook al in de Ibramcoaffaire verzeild geraakt was, was voorzitter. Leburton werd vervolgd, maar Claes verklaarde zich parlementair onschendbaar en ontkende de beschuldigingen. Ook tijdens de [[UNIOP-affaire]] maakte Claes hier gebruik van. Hij was een van de politici die via de UNIOP-onderzoeken nepstudies lieten verrichten en zo geld ophaalden voor hun dure verkiezingscampagnes.