Orde van Oranje-Nassau: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 37:
De vele leden van de buitenlandse deputaties bij de begrafenis van Willem III rekenden, naar het gebruik van die tijd, allen op een passende onderscheiding ter herinnering aan hun aanwezigheid. De Nederlandse regering kon met dat gebruik niet breken zonder veel kwaad bloed te zetten.
 
De enige beschikbare Nederlandse onderscheiding bood geen mogelijkheid om in een door rangen en standen geobsedeerde maarschappijmaatschappij de prinsen, edellieden, grootofficieren, adjudanten, vleugeladjudanten en ambtelijke vertegenwoordigers de onderscheiding te verlenen waar zij recht op meenden te hebben. Zo zouden de [[Adjudant (rang)|adjudant]]en terecht bezwaar hebben gemaakt wanneer zij net als de lager in aanzien staande [[vleugeladjudant]]en het ridderkruis van de Orde van de Nederlandse Leeuw hadden ontvangen. Voor de vleugeladjudanten zou dat gouden kruis een te hoge eer zijn omdat men in het geldende protocol het ridderkruis van de Orde van de Nederlandse Leeuw als een officierskruis was gaan beschouwen. Het commandeurskruis was in veler ogen het equivalent van een Grootofficier.
 
Ter vergelijking: Pruisen bezat op dat moment de [[Orde van de Zwarte Adelaar (Pruisen)|Orde van de Zwarte Adelaar]], de [[Orde van de Rode Adelaar]], de [[Hohenzollernorde]] en de [[Kroonorde (Pruisen)|Kroonorde]]. Dat leverde de Pruisische protocolchef 19 onderscheidingen op waarmee aan alle diplomatieke gevoeligheden en nuances kon worden tegemoetgekomen.