Institutioneel Revolutionaire Partij: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zie Wikipedia:Verzoekpagina voor bots, replaced: jaren '30 → jaren 30 (2), jaren '70 → jaren 70 (2), jaren '80 → jaren 80 (2) met AWB |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Neoliberalisme naar Neoliberalisme (hedendaags)), met behulp van pop-ups |
||
Regel 35:
De eerste grote deuk in het imago van de partij kwam in [[1968]], toen er bij het [[bloedbad van Tlatelolco]] 250 demonstrerende studenten werden vermoord. Dit luidde het begin in van een '[[Vuile Oorlog (Mexico)|Vuile Oorlog]]' waarbij honderden tegenstanders werden vermoord. Ook werden er nog eens talloze tegenstanders gearresteerd of gemarteld. Hoewel er wel vaker tegenstanders van het regime gewelddadig vervolgd werden, ging het daarbij meestal om weinig invloedrijke groepen in uithoeken van het land; Tlatelolco was voor het eerst dat de politieke repressie zo expliciet, in de hoofdstad voor het oog van de natie, te zien was. Al snel staken over het hele land vaak gewapende dissidente groepen de kop op. Onder president [[Luis Echeverría]] (1970-1976) raakte Mexico op het randje van een burgeroorlog. Nu duidelijk was dat het oude systeem gebaseerd op corporatisme niet meer goed functioneerde zetten Echeverría en zijn opvolger [[José López Portillo]] (1976-1982) een populistisch economisch programma in, waarin getracht werd het volk tevreden te houden door de uitgaven aan sociale programma's te verhogen, opnieuw landverdelingen door te voeren en bedrijven te nationaliseren. Dit beleid werd grotendeels betaald door de olieboom in de jaren 70.
Toen in 1982 de oliemarkt instortte, kreeg Mexico te maken met acute problemen op de begroting en was het land niet meer in staat om aan zijn internationale betalingsverplichtingen te voldoen. President [[Miguel de la Madrid]] ([[1982]]-[[1988]]) zag zich gedwongen het roer om te gooien en een meer [[
===Recente geschiedenis===
| |||