Gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GVDB |
|||
Regel 3:
Buitenlands beleid wordt voorgezeten en vertegenwoordigd door de [[Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid|Hoge Vertegenwoordiger]] voor het GBVB. Op 1 december 2014 nam [[Federica Mogherini]] deze post over van [[Catherine Ashton]], die sinds 2009 Hoge Vertegenwoordiger was.
== Geschiedenis ==
=== 1957
Samenwerking in internationale handelsbesprekingen, in het kader van de gemeenschappelijke handelspolitiek, dateren al sinds de oprichting van de [[Europese Gemeenschap]] in 1957.<ref> {{cite web | title = gekwalificeerde meerderheid:. Gemeenschappelijke handelspolitiek | url = http:// ec.europa.eu/archives/igc2000/geninfo/fact-sheets/fact-sheet6/index_en.htm | accessdate = 2007-09-03 | publisher = De Europese commissie}} </ref> Het GBVB zelf heeft zijn oorsprong in de vorming van de [[Europese Politieke Samenwerking]] (EPs) in 1970.<ref name="EPC"> {{cite web | url = http://europa.eu/scadplus/glossary/european_political_cooperation_en . htm | title = Europese politieke samenwerking (EPS) | accessdate = 2007-09-03 | publisher = De Europese Commissie | werk = Europa Woordenlijst}} </ref> Europese Politieke samenwerking was een informeel overleg tussen de lidstaten op buitenlands beleid, met als doel het creëren van een gemeenschappelijke benadering van het buitenlands beleid en de bevordering van zowel de eigen belangen van de EG en die van de [[internationale gemeenschap]] als geheel. Dit geldt ook voor het bevorderen van internationale samenwerking, respect voor de mensenrechten, de democratie en de [[rechtsstaat]].<ref> Artikel 11 van het Verdrag van Maastricht. </ref>
=== 1993
Van 1993 tot 2009 viel het GBVB onder de tweede [[Pijlerstructuur van de Europese Unie|pijler]] van de [[Europese Unie]]. De tweede pijler werd opgericht met het [[Verdrag betreffende de Europese Unie|Verdrag van Maastricht]] (1992), werd verder verfijnd in het [[Verdrag van Amsterdam]] (1997), en verving de voorheen bestaande [[Europese Politieke Samenwerking]] (EPS).
Regel 16:
Het [[Europees Parlement]] had nauwelijks een rol in de formele besluitvorming in de tweede pijler. Wel moest de voorzitter van de Raad het Europees Parlement raadplegen over de belangrijkste aspecten van het GBVB en erop toezien dat de opvattingen van het Europees Parlement naar behoren in aanmerking worden genomen. Het [[Europees Hof van Justitie]] had in het geheel geen rol in de tweede pijler.
De Europese Veiligheids- en Defensie-Identiteit (EVDI) van de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie|NAVO]] werd overgenomen door de Europese Unie als het Europees veiligheids- en defensiebeleid (EVDB), in 2009 tenslotte hernoemd tot [[Gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid]] (GVDB). Het belangrijkste onderdeel van dit beleid zijn de [[Petersbergtaken]], die de EU van de [[West-Europese Unie]] (WEU) heeft overgenomen.
=== 2009 - heden ===▼
Het [[Verdrag van Lissabon]], dat van kracht werd in december 2009, bracht een einde aan het pijlersysteem. Zo eindigde aldus de status van het GBVB als pijler. Bovendien creëerde het Verdrag van Lissabon, in een poging om meer coördinatie en samenhang in het buitenlands beleid van de EU te waarborgen, een [[Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid]]. De functie van Hoge Vertegenwoordiger voor het GBVB en de functie van [[Europese Commissie|Europees Commissaris]] voor Externe Relaties werden daarvoor gefuseerd. De Hoge Vertegenwoordiger is tevens vicevoorzitter van de [[Europese Commissie]] en voorzitter van de [[Raad van de Europese Unie|Raad van Ministers]] van Buitenlandse Zaken. Sinds december 2011 is de Hoge Vertegenwoordiger ook verantwoordelijk voor de [[Europese dienst voor extern optreden]] (EDEO), die ook werd gecreëerd door het Verdrag van Lissabon.
| |||