Plesiochrone digitale hiërarchie: verschil tussen versies

Het alternatief was meerdere analoge verbindingen in [[frequentie]] multiplexen. Dit leverde veel [[hoogfrequente]] verstoringen op; bij het op-/ontstapelen en het transport.

Het grote voordeel van digitale signalen is en blijft; dat de ontvanger analoge verstoringen eenvoudig weer ongedaan kan maken. Digitale signalen kennen twee toestanden: nul en één. Alles wat zich daar tussendaartussen bevindt is verstoring.

32 tijdsloten vormen samen een frame. 16 frames vormen samen een multiframe. Tijdslot 0 bevat in even frames het zogenaamde FAS-woord (Frame Aligement Synchronisation) en in oneven frames het zogenaamde Non-FAS-woord. De bits 2 tot 8 van het FAS-woord en bit 2 van het NFAS-woord zorgen voor de synchronisatie. Bit 3 van het Non-FAS wordt gebruikt voor het doorgeven van het Remote Alarm Indication Alarm. Dit signaal wordt verstuurd in dienindien een AIS-alarm wordt ontvangen. De toepassing van de servicebits in het Non-FAS hangt al van de applicatie. Het is bijvoorbeeld mogelijk om het beheer van randapparatuur via deze servicebits te regelen. Bijvoorbeeld in het geval van een ISDN 30-aansluiting kunnen deze service bits gebruikt worden om vanuit de infrastructuurcentrale (de ET-functie) de transmissieapparatuur (de NT-functie) bij de klant in lus te zetten en zo te testen. Hiervoor wordt de S4-bit gebruikt om een M(aintence)-kanaal te creëren.

Vier 8,448Mbit/s-stromen samen gevoegd worden tot een 34.368kbit/s-frame. De opbouw van een 34Mbit/s-frame en de toegepaste principes zijn identiek aan de opbouw van het 8Mbit/s-frame. Het 8Mbit/s-signaal heeft weer een bepaalde band, 30 deeltjes per miljoen, waarin het mag afwijken ten opzicht van 8,448 Mbit/s. Het 34.368kbit/s-signaal bevat weer justification-bits waarmee deze snelheidafwijkingensnelheidsafwijkingen worden gecompenseerd.