Aanvankelijk een [[pacifisme|pacifist]], werd hij tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] een groot voorstander van de Russische oorlogsdoelen en leidde hij een [[Rode Kruis]]eenheid aan het [[Oostfront (Eerste Wereldoorlog)|Galicische front]].
Na de [[Oktoberrevolutie]], die de [[bolsjewieken]] aan de macht bracht, werd Dolgoroekov in [[Petrograd]] gearresteerd en opgesloten in het [[Peter Petrus-en-Paulusvesting|Peter Paulen FortPaulfort]]. Later kwam Dolgoroekov - inmiddels een berooid edelman - vrij en, vluchtte hij naar het zuiden van Rusland, waar hij zich aansloot bij de [[Witten (leger)|Witten]] van [[Lavr Kornilov]] en [[Anton Denikin]]. Ondanks alle militaire nederlagen van de Witten bleef Dolgoroekov strijdbaar. Samen met generaal [[Pjotr Wrangel]] en de restanten van het Witte Leger trok hij zich terug op de [[Krim]]. Na de evacuatie van de Witten woonde hij enkele jaren op de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]]. In 1925 ging hij in het geheim de [[Sovjet-Unie|Sovjet-Russische]] grens over, maar werd door de [[Tsjeka]] (geheime politie) aangehouden. De Tsjekisten herkenden hem niet en lieten hem na enige tijd weer gaan. In 1927 stak hij weer de grens over en werd opnieuw gearresteerd. Deze keer herkende de Tsjeka hem wel.
Pavel Dolgoroekov werd door de Sovjetautoriteiten in verband gebracht met de moord (7 juni 1927) op de ambassadeur van de Sovjet-Unie in Polen, [[Pjotr Vojkov]]. Samen met 19 andere Russische aristocraten werd Dolgoroekov op 10 juli van dat jaar geëxecuteerd.
