Slag bij de Singels: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 31:
Op 14 en 15 december konden de deelkonvooien veilig doorvaren naar het zuiden. Tromp voer na deze Het Kanaal in dat hierna enkele maanden door de Nederlanders gecontroleerd zou worden. Volgens een bekend verhaal zou Tromp een bezem aan zijn mast hebben gebonden om te tonen dat hij de zee van zijn vijanden had "schoongeveegd". Dat wordt echter in de Nederlandse bronnen van die tijd niet vermeld. De Britse marinehistoricus [[Nicholas Andrew Martin Rodger]] heeft gesteld dat een dergelijk pochen ook niet paste bij het zakelijke karakter van Tromp en wees er daarbij op dat het in de zeventiende eeuw wel mogelijk was door het vastbinden van een veger een signaal te geven maar dat dit inhield dat men het schip te koop aanbood.<ref>Rodger, N.A.M., 2005, ''The Command of the Ocean: A Naval History of Britain, 1649-1815'', W.W. Norton & Company, 976 pp</ref> Toch is het verhaal vrij oud: het verschijnt in een ''Perfect Account'' van de [[Driedaagse Zeeslag]] gepubliceerd op 9 maart 1653, gebaseerd op informatie van het fregat ''Nonsuch'' waarin gesteld wordt: ''Their gallant Mr Tromp when he was in France, we understand, wore a flag of broom and, being demanded what he meant by it, replied that he was going to sweep the Narrow Seas of all Englishmen''.<ref name="Longmate2011">Norman Longmate, 2011, ''Island Fortress: The Defence of Great Britain 1606-1945'', Random House, 592 pp</ref> Dit zou dus pas gebeurd zijn aan het begin zijn van de Driedaagse Zeeslag, toen Tromp door Het Kanaal terugkeerde.
 
Het gevecht bewees de Engelsen dat de Nederlanders nog verre van verslagen waren. Blake bood zijn ontslag aan maar de ''Council of State'' wilde daar niets van weten. Hij probeerde zich niet te verontschuldigen door ontlastende oorzaken voor de nederlaag aan te voeren, de volle verantwoordelijkheid nemend, maar wees er wel op dat het beleid om op ingehuurde schepen de eigenaar als kapitein te handhaven als onvermijdelijke consequentie had dat die wanneer het er echt op aan kwam zijn eigendom niet in gevaar zou brengen. Besloten werd bij het huren van een schip voortaan steeds een kapitein van de marine aan te stellen. Blake had ook om een commissie gevraagd om het gedrag van de individuele kapiteins te beoordelen. Al op 17 december kwamen drie commissieleden voor dat doel bij de vloot aan: Thomas Chaloner en de kolonels Herbert Morley en Valentine Walton. Lionel Lane van de ''Victory'' en John Mildmay van de ''Vanguard'' werden in het openbaar geloofd voor hun dappere gedrag dat de ''Triumph'' gered had. Kapitein Zachary Brown van de gestrande ''Hercules'' werd oneervol ontslagen. Kapitein Edmund Chapman van de ''Happy Entrance'' werd aangeklaagd omdat hij Blake niet voldoende ondersteund had. Daarbij werd erop gewezen dat zijn schip maar veertien pond kruit verschoten had tegenover de eenenvijftig pond die de ''Triumph'' verbruikt had — een niet helemaal eerlijke vergelijking daar dat laatste schip veel zwaarder geschut had. Drie andere aangeklaagde kapiteins waren Charles Saltonstall van de ''Lion'', John Taylor van de ''Laurel'' en Anthony Young van de ''Worcester''. Dit waren geen ingehuurde kooplui maar professionele marinekapiteins, het commando voerend over grote schepen, wie het gebrek aan inzet extra kwalijk werd genomen. De vier kapiteins werden ontslagen. Opmerkelijk genoeg werd ook besloten om Benjamin Blake, de broer van Robert Blake en diens vlaggekapitein op de ''Triumph'', voortaan niet meer in te zetten. Hetzelfde gold voor Blakes secretaris, Francis Harvey. Het is niet helemaal duidelijk wat eigenlijk hun vergrijp was. Overigens zouden Chapman, Young, Taylor en Benjamin Blake later zonder er speciale ruchtbaarheid aan te geven toch weer in dienst genomen worden.
De vier kapiteins werden ontslagen. Opmerkelijk genoeg werd ook besloten om Benjamin Blake, de broer van Robert Blake en diens vlaggekapitein op de ''Triumph'', voortaan niet meer in te zetten. Hetzelfde gold voor Blakes secretaris, Francis Harvey. Het is niet helemaal duidelijk wat eigenlijk hun vergrijp was. Overigens zouden Chapman, Young, Taylor en Benjamin Blake later zonder er speciale ruchtbaarheid aan te geven toch weer in dienst genomen worden.
 
Op 20 december stelde een speciale commissie onder Henry Vane voor de Engelse marine de eerste oorlogsreglementen op, ''Articles of War''. Nieuwe rangen werden ingesteld, de wedde verbeterd, de bevoorrading gereorganiseerd, de discipline versterkt door hogere straffen en belastingen opgelegd om het alles te financieren.