Assyrische Kerk van het Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dinkha IV overleden
Allerlei kleine aanpassingen.
Regel 2:
| naam = Assyrische Kerk van het Oosten
| afbeelding = Assyr1.jpg
| onderschrift = Een Assyrische kerk in Moskou
| moederkerk = Syrische Kerk (moederkerk), Kerk van het Oosten
| stichtingsjaar = 431 n.Chr. (moederkerk), 1552
Regel 24:
| website = http://www.news.assyrianchurch.com/
}}
De '''Assyrische Kerk''' ([[Syrisch]]: ܥܕܬܐ ܩܕܝܫܬܐ ܘܫܠܝܚܝܬܐ ܩܬܘܠܝܩܝ ܕܡܕܢܚܐ ܕܐܬܘܪ̈ܝܐܕܐܬܘܖ̈ܝܐ, ''‘Ittā Qaddishtā wa-Shlikhāitā Qattoliqi d-Madnĕkhā d-ĀtārāyēĀturāyē''), ook wel '''Kerk van het Oosten''', de '''Nestoriaanse Kerk''' alsook de '''Oost-Syrische Kerk''' genoemd, is een [[Kerk van het Oosten|Nestoriaanse Kerk]]. De kerk behoort '''''niet''''' tot de [[Oriëntaals-orthodoxe Kerken]], maar tot de [[Kerk_van_het_Oosten|oostelijke tak]] van het [[Syrisch christendom]].<ref name>[http://www.oikoumene.org/en/member-churches/church-families/the-assyrian-church.html World Council of Churches]: Assyrian Church</ref> De naam 'Assyrische Kerk' dateert uit de [[19e eeuw]].
 
== Geschiedenis ==
Regel 37:
De uitspraken van het [[Concilie van Efeze (431)|Concilie van Efeze]] in [[431]] verklaarden Patriarch [[Nestorius]] tot ketter vanwege zijn afwijkende formulering van de [[christologie]]. De Syrische christenheid van [[Mesopotamië]] en [[Perzische Rijk|Perzië]] legde de uitspraken van dit concilie naast zich neer, weigerde Nestorius als ketter te bestempelen en ontwikkelde zich tot een onafhankelijke Kerk. Deze Kerk is evenwel altijd een minderheid geweest in het [[Sassaniden|Sassanidische]] en later in het [[islam]]itische [[Perzische Rijk|Perzië]].
 
In het Westen wordt meestal de term ''Nestoriaanse Kerk'' gebruikt. De Kerk van het Oosten zelf ziet haar leer echter niet als Nestoriaans: ze onderwijst de leer van '[[Babai de Grote']], namelijk dat Christus twee qnomes''qnome'' (Syrisch ܩܢܘ̈ܡܐ, 'wezens') heeft, die niet gemengd zijn en voor eeuwig verenigd zijn in één ''parsopa'' (Syrisch ܦܪܨܘܦܐ 'persoonlijkheid').
 
In het [[Abbasidische rijk]] hadden vele "nestoriaanse christenen" hoge posten. Zij waren goede administratoren en hadden toegang tot veel oude kennis van het [[hellenisme|Helleense]] verleden. Ze droegen in belangrijke mate bij tot de hoge bloei van de islamitische cultuur. Aan hen wordt de vertaling van Griekse werken in het Arabisch toegeschreven.
Regel 46:
In [[Chinees keizerrijk|China]] was de Kerk niet welkom. Dit was deels het gevolg van het gebruik van het [[Syrisch]], een vorm van [[Aramees]], als [[liturgie|liturgische]] taal. Onder keizerin [[Wu Zetian|Wu]] werd er een zware vervolging van de Nestorianen ingesteld en de Kerk werd goeddeels uitgemoord.
 
In [[Transoxanië]] was de Kerk een tijdlang erg succesvol. In het begin van de achtste eeuw werd het gebied veroverd door de moslims. [[Ibn Qutaiba]] veroverde in [[712]] [[Samarkand (plaats)|Samarkand]]. Pogingen om de christenen tot de islam te bekeren, leidden in [[728]] tot een grote opstand, die gevolgd werd door een Chinese poging om het gebied in handen te krijgen. In de [[Slag om Talas]] van [[751]] werden de Chinezen verslagen en kwam het gebied weer onder islamitisch gezag. Er volgden massale - grotendeels gedwongen - bekeringen tot de islam.
 
Onder [[Dzjengis Khan|Dzjengis]] en [[Koeblai Khan]] was het gigantische [[Mongoolse Rijk]] tolerant tegenover de meeste religies. Het leek er enige tijd zelfs op dat de Mongolen het christendom als staatsgodsdienst zouden aanvaarden. Maar [[Timoer Lenk]] was een fanatiek moslim en besloot de lastige christelijke concurrent voorgoed uit te schakelen. Er volgde een ware [[genocide]]. Velen werden vaak op afschuwelijke wijze gedood of bekeerden zich tot de islam om hun leven te redden. Op het einde van de [[14e eeuw]] werd de uitbreiding alzozo een halt toegeroepen.
 
Na deze tijd bleef er van de Kerk van het Oosten niet veel meer over. Er was nog een restant in het huidige Irak, vooral in het noordelijke [[Koerdistan]], en ook in India bleef een christelijke minderheid bestaan.
Regel 62:
De Kerk van het Oosten aanvaardt maar twee [[concilie]]s van de universele kerk: het [[Concilie van Nicaea I|Concilie van Nicaea]] (325) en het eerste [[concilie van Constantinopel I]] (381). Zij verwerpen alle andere, te beginnen met dat van [[Concilie van Efeze (431)|Efeze]] (431), bijeengeroepen tegen Nestorius, toen bisschop van [[Constantinopel]].
 
De [[Nestorianisme|nestoriaanse leer]] is vrij ingewikkeld. Volgens de nestoriaanse christologie is Jezus werkelijk God en werkelijk mens; Hij heeft dus twee naturen: de goddelijke natuur en de menselijke. Maar omdat een natuur niet in abstracto kan bestaan, bestaat zij in een concrete substantie, in het Grieks genoemd “hypóstasis”, in het Syrisch ''qnoma''. In Christus zijn er twee: de goddelijke en de menselijke. De goddelijke substantie woont in de mens Jezus Christus als in een tempel. Men twijfelt er niet aan dat Christus één is: de goddelijke ''qnoma'' en de menselijke ''qnoma'' in Christus zijn onafscheidelijk verenigd in een enkele “persoon”: “parsopa”. De nestorianen maken dus een subtiel onderscheid tussen ''qnoma'' en ''parsopa'', twee woorden die vertaald worden door “persoon”.
 
Maar omdat een natuur niet in abstracto kan bestaan, bestaat zij in een concrete substantie, in het Grieks genoemd “hypóstasis”, in het Syrisch “genoma”. In Christus zijn er twee: de goddelijke en de menselijke. De goddelijke substantie woont in de mens Jezus Christus als in een tempel.
 
Men twijfelt er niet aan dat Christus één is: de goddelijke “genoma” en de menselijke “genoma” in Christus zijn onafscheidelijk verenigd in een enkele “persoon”: “parsopa”. De nestorianen maken dus een subtiel onderscheid tussen “genoma” en “parsopa”, twee woorden die vertaald worden door “persoon”.
 
De nestoriaanse leer is voor een tweede maal verworpen door het [[concilie van Chalcedon]] (451), dat heeft bepaald dat er in Christus twee naturen zijn, maar één enkel (goddelijke) persoon.
 
DeOmdat de [[Maagd Maria]] wordt doorvolgens de nestorianen “christotokos”alleen de menselijke ''qnoma'' van Christus ter wereld bracht en niet de goddelijke, wordt zij door hen “[[christotokos]]” “moeder van Christus” genoemd en niet "moeder van God" ("[[theotokos]]").
 
== Huidige Kerk ==
Regel 78 ⟶ 74:
*Patriarch van de dissidente Kerk: Mar [[Addai II]] Katholikos-Patriarch van de Oude Apostolische en Katholieke Kerk van het Oosten
*Residentie: [[Bagdad]], [[Irak]].
*Aantal gelovigen: 50.000.{{bron?|Welke getallen zijn juist? 255.000 of 50.000? En in welk jaar?}}
 
*In Nederland is er 1één parochie die valt onder Bisschop Mar Odisho Oraham van het Assyrisch Bisdom van Europa.
 
== Externe links ==