[[Bestand:Ausweis1944.jpg|thumb|180px|Toestemming om Scheveningen ([[sperrgebiet]]) in te komen]]
Een '''Ausweisausweis''' is een soort werkvergunning die door de [[Nazi-Duitsland|Duitse]] bezetter tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd ingevoerd.
Op de Ausweisausweis stond aangegeven wie, wanneer en waar men vergunning had om te werken. Er stonden dus geen pasfoto's of vingerafdrukken op, zoals op het [[persoonsbewijs]]. Vooral in de oorlogstijd in [[Nederland]] moesten er bepaalde groepen tijdens de [[spertijd]] werken, zoals leden van de luchtbeschermingsdienst en personeel van de [[Nederlandse Spoorwegen]]. Op de Ausweisausweis stond een stempel (met Duitse adelaar en hakenkruis) van de Duitse commandant met zijn handtekening. Op een Ausweisausweis van leden van de Nederlandse Spoorwegen stond zelfs vermeld welke route van werk naar huis (en terug) moest worden genomen (de kortste route). Wie vrijstelling had van de [[Arbeitseinsatz]] had daarvoor een speciale Ausweisausweis in zijn bezit. Anders kon hij opgepakt en gefusilleerd worden. Vrijstellingen voor het front en de Arbeidseinsatz werden sonder-Ausweisenausweisen genoemd.
Ook in het [[Nazi-Duitsland|Derde Rijk]] en in andere bezette gebieden bestonden Ausweisenausweisen, waarop stond dat men bijvoorbeeld een studie mocht volgen op een bepaalde school of dat het toegestaan was om bepaalde goederen met een vrachtwagen te vervoeren op bepaalde (week)dagen.
Een Ausweisausweis is vaak verward met het Nederlandse persoonsbewijs in de Tweede Wereldoorlog dat overigens door de Nederlandse ambtenaar [[Jacobus Lambertus Lentz]] al voor de oorlog werd uitgevonden. Wie dus moest werken gedurende de [[spertijd]] moest dus twee bewijzen op zak hebben: een persoonsbewijs en een Ausweisausweis.
