Franse koloniale rijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 195.222.119.239 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Look Sharp! |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 69:
Toen de Amerikanen en Britten in november 1942 in Noord-Afrika landden, fungeerde daar een tijd met Amerikaanse steun een Frans bestuur dat los stond van zowel Pétain als de Gaulle erkende (de VS erkenden de Vrije Fransen toen niet). Na de [[conferentie van Casablanca]] (1943) werd een Frans Comité van Nationale Bevrijding (CFLN) gevormd in [[Algiers]], dat opnieuw greep kreeg op het hele koloniale rijk en uiteindelijk onder leiding van generaal de Gaulle kwam. Alleen Indochina bleef onder controle van Japan.
De machtswisselingen in de verschillende rijksdelen hadden het Franse gezag sterk verzwakt. Begin 1944 organiseerde de Gaulle daarom in [[Brazzaville]] een conferentie van de verschillende koloniale autoriteiten (zonder er de autochtone
== De dekolonisatie ==
Regel 133:
Overzees Frankrijk telt (2013) 2.691.000 inwoners, die in principe de Franse nationaliteit hebben en in beide kamers van het Franse parlement vertegenwoordigd zijn door eigen verkozen leden. Sommige gebieden genieten een zekere autonomie, met respect voor de lokale wetten en gebruiken.
Tot 2003 was Overzees Frankrijk ingedeeld in overzeese departementen (DOM), die vrijwel geheel geïntegreerd zijn in de rest van Frankrijk, en overzeese gebieden (TOM), die een apart statuur hadden. Door de grondwetsherziening van 2003 werd de status van TOM geschrapt en die van "overzeese collectiviteit" (COM) ingevoerd, waardoor ook kleinere
|