Giorgio Morandi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
RenoNiiChan (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Infobox kunstenaar
| naam = Giorgio Morandi
| afbeelding = 'Natura Morta', oil on canvas painting by Giorgio Morandi, 1956, private collection.jpg
| afbeelding =
| onderschrift = ''Natura Morta,'' olie verf op doek, 1956, privé collectie
| volledige naam =
| bijnaam =
Regel 8:
| geboren = [[Bologna (stad)|Bologna]], [[20 juli]] [[1890]]
| overleden = [[Bologna (stad)|Bologna]], [[18 juni]] [[1964]]
| land = [[Italië]]
| beroep = [[Kunstschilder|schilder]], [[tekenaar]], [[ets]]er
| signatuur =
| jaren-actief =
| periode =
| stijl = [[Metafysische kunst]], [[futurisme]], [[modern realisme]]
| bekende-werken =
| RKD = 57609
Regel 22:
'''Giorgio Morandi''' ([[Bologna (stad)|Bologna]], [[20 juli]] [[1890]] - aldaar, [[18 juni]] [[1964]]) was een [[Italië|Italiaans]] [[Kunstschilder|schilder]], [[tekenaar]] en [[ets]]er. Hij was gespecialiseerd in [[stilleven]]s. In 1957 won hij de Grote Prijs op de [[Biënnale van São Paulo]].
 
== LevensloopBiografie ==
Giorgio Morandi werd geboren in [[Bologna]] om Andrea Morandi en Maria Maccaferri. Hij woonde eerst op Via Lame waar zijn broer Giuseppe (die in 1903 overleed) en zijn zus Anna werd geboren. Het gezin verhuisde vervolgens naar via Avesella n. 30, waar zijn twee andere zussen werden geboren, Dina in 1900 en Maria Teresa in 1906. Van 1907-1913 studeerde hij aan de [[Accademia di Belle Arti di Bologna]] [Academie voor Schone Kunsten van Bologna]. Na de dood van zijn vader in 1909, verhuisde het gezin naar via Fondazza n. 36, en Morandi werd het hoofd van het gezin.
Hij volgde een opleiding aan de [[Accademia di Belle Arti e Liceo Artistico]], de kunstacademie in Bologna. Zijn subtiele stijl ziet men vooral goed in de [[stilleven]]s van kruiken, vazen en flessen door het beperkt aantal kleuren dat hij gebruikte. Zijn stijl is snel herkenbaar, mede omdat hij zich vrij onafhankelijk heeft ontwikkeld. Deze werken zijn ook de bekendste werken van zijn hand. Daarnaast schilderde hij talrijke landschappen en bloemen, maar buiten Italië is dat werk weinig bekend. Naast schilder was hij (tussen 1930 tot 1954) professor aan de Accademia di Belle Arti.
 
Op de Accademia, die zijn tradities op de 14e-eeuwse schilderkunst gebaseerd, Morandi leerde zichzelf te etsen door het bestuderen van boeken over [[Rembrandt]]. Hij was uitstekend op zijn studies, hoewel zijn professoren afkeurde de veranderingen in zijn stijl tijdens zijn laatste twee jaar aan de Accademia. <Ref> Morandi 1988, blz. 139. </Ref> Morandi, hoewel hij woonde zijn hele leven in Bologna, werd beïnvloed door het werk van [[Cézanne]], [[Derain]] en [[Picasso]]. In 1910 bezocht hij Florence, waar de werken van kunstenaars zoals [[Giotto]], [[Masaccio]], [[Piero della Francesca]] en [[Paolo Uccello]] maakte een diepe indruk op hem. <Ref> Morandi 1988, pp 139-140 </ref> Hij had een korte uitweiding in een [[Futurisme (kunst) | Futurist]].. stijl in 1914. In datzelfde jaar, Morandi werd benoemd tot docent van de tekening voor basisscholen in Bologna -a functie bekleedde hij tot 1929.
Door zijn onafhankelijkheid waren zijn overgangen van stijlen vrij ruw. In 1914 is er duidelijk sprake van het [[futurisme]] in zijn werken. Vanaf 1915, toen hij ook kort in het Italiaanse leger diende, zijn de stijlen van [[Paul Cézanne]] en [[Henri Rousseau]] duidelijk zichtbaar in zijn werken. Tussen 1918 en 1922 begeeft zijn werk zich in de kunstrichting [[pittura metafisica]], die het tegenovergestelde was van het eerdere Futurisme. Hoewel deze kunstbeweging in het begin van 1921 een stille dood was gestorven, bleef Morandi wat langer in deze stijl schilderen. Daarna vormde hij deze stijl om naar het subtiele schilderwerk en vooral ook etswerk. Hij liet zich daarbij inspireren door onder meer [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]] en in 2006 werd in het Morandi-museum in Bologna een tentoonstelling aan de relatie tussen de twee kunstenaars gewijd, getiteld 'Rembrandt and Morandi. The changing dances of engraved signs'. Morandi bezat vijf Rembrandt-etsen.
 
In 1915 trad hij toe tot het leger, maar leed een afbraak en werd voor onbepaalde tijd afgevoerd. Tijdens de oorlog, Morandi's stillevens werd teruggebracht in hun compositorische elementen en zuiverder in de vorm, de onthulling van zijn bewondering voor zowel Cézanne en [[Henri Rousseau | de Douanier Rousseau]]. <Ref> Cowling en Mundy 1990, blz. 191. </Ref>
Het is vooral buiten Italië dat hij dan bekend en geroemd wordt. Het museum in zijn geboorteplaats Bologna toont ook een reconstructie van zijn atelier. Dit atelier, aan de via Fondazza in Bologna, lag aan een groot binnenhof. Vanaf 1955 maakte Morandi minstens tien schilderijen van dit binnenhof, steeds met kleine variaties. Deze variaties op een thema zijn kenmerkend voor Morandi. Ook in zijn stillevens worden de voorwerpen steeds iets anders gerangschikt.
 
De [[metafysische schilderkunst]] (Pittura Metafisica) fase Morandi's werk duurde van 1918 tot 1922. Dit was zijn laatste grote stilistische verschuiving; Daarna richtte hij zich steeds meer op subtiele gradaties van tint, toon, en objecten die in een verenigende atmosferische waas, tot oprichting van de richting zijn kunst was om voor de rest van zijn leven. Morandi toonde in de '' [[Novecento Italiano]] '' tentoonstellingen van 1926 en 1929, maar werd meer specifiek in verband met de regionale '' Strapaese '' groep aan het einde van het decennium, een [[Fascisme | fascistische]] - beïnvloed groep met nadruk op lokale culturele tradities. Hij was sympathie voor de fascistische partij in de jaren 1920, <ref> Abramowicz en Morandi 2004, p. 125 [http://books.google.com/books?id=ijce_vZN3FwC&pg=PA125&lpg=PA125&dq op googlebooks] </ref> hoewel zijn vriendschappen met anti-fascistische cijfers leidde autoriteiten om hem kort te arresteren in 1943. <ref> Abramowicz en Morandi 2004, p. 179 [http://books.google.com/books?id=ijce_vZN3FwC&pg=PA179&lpg=PA179&dq op googlebooks] </ref> Vanaf 1928 Morandi deelgenomen aan een aantal van de [[Biënnale van Venetië]] tentoonstellingen, in de Quadriennale in [[ Rome]] en ook tentoongesteld in verschillende Italiaanse en buitenlandse steden.
==Solotentoonstellingen==
* Van 7 juni > 22 september 2013: [[BOZAR|Paleis voor Schone Kunsten]] ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[België]]) - met ''guest artist'' [[Luc Tuymans]]
 
In 1929 geïllustreerde Giorgio Morandi het werk '' Il Sole een Picco '' door [[Vincenzo Cardarelli]], winnaar van de Premio Bagutta. Van 1930 tot 1956 Morandi was een professor in de [[etsen]] bij Accademia di Belle Arti. De 1948 [[Biënnale van Venetië]] kreeg hij de eerste prijs voor de schilderkunst. Hij bezocht Parijs voor de eerste keer in 1956, en in 1957 won hij de hoofdprijs in [[São Paulo]] 's Biënnale.
== Werk in openbare collecties (selectie)==
* [[Gemeentemuseum Den Haag]]
* [[Museum Boijmans Van Beuningen]], [[Rotterdam]]<ref>[http://collectie.boijmans.nl/nl?q=morandi Objecten in het Museum Boijmans Van Beuningen]</ref>
* [[Museo Morandi]], Bologna
* [[Stedelijk Museum Amsterdam]]
 
Rustig en beleefd, zowel in zijn privé en openbare leven, Morandi werd veel over gesproken in Bologna voor zijn raadselachtige nog erg optimistisch persoonlijkheid. Morandi leefde op via Fondazza, in Bologna, met zijn drie zussen Anna, Dina en Maria Teresa, tot aan zijn dood op 18 juni 1964.
== Zie ook ==
* [[Lijst van deelnemers aan de Biënnale van São Paulo]]
 
== Externe linksLegacy ==
Morandi ligt begraven op [[Certosa di Bologna | Certosa]] begraafplaats in Bologna in de familie graf samen met zijn drie zussen. Op zijn graf is er een portret van hem geschonken door zijn vriend de beeldhouwer [[Giacomo Manzù]].
*[http://collectie.boijmans.nl/nl/collection/2904-%28mk%29 Cortile di via Fondazza (Binnenhof aan de via Fondazza)]
 
Gedurende zijn carrière, Morandi geconcentreerd bijna uitsluitend op [[stilleven]] s en landschappen, met uitzondering van een paar zelfportretten. Met grote gevoeligheid voor geluid, kleur en compositorische balans, zou hij dezelfde bekende flessen en vazen ​​opnieuw en opnieuw verbeelden in schilderijen bekend om hun eenvoud van uitvoering. Een productieve schilder, voltooide hij een aantal 1350 olieverfschilderijen. <Ref> Bell 1982 </ref> Hij voerde ook 133 etsen, een aanzienlijke hoeveelheid werk in zijn eigen recht, en zijn tekeningen en aquarellen abstractie benaderen vaak in hun economie van middelen. Hij legde uit: "Wat mij het meest interesseert is uitdrukken wat er in de natuur, in de zichtbare wereld, dat is".
{{Appendix}}
 
Morandi werd gezien als één van de weinige Italiaanse kunstenaars van zijn generatie te zijn ontsnapt aan de smet van het fascisme, en een stijl van pure picturale waarden verwant met modernistische abstractie te zijn geëvolueerd. Door zijn eenvoudige en repetitieve motieven en zuinig gebruik van kleur, waarde en de oppervlakte, Morandi werd een vooruitziend en belangrijke voorloper van [[Minimalisme]].
{{DEFAULTSORT:Morandi, Giorgio}}
 
Hij is geschreven over door Philippe Jaccottet, [[Jean Leymarie (kunsthistoricus) | Jean Leymarie]], [[Jean Clair]], Yves Bonnefoy, [[Roberto Longhi]], {{Ill | it | Francesco Arcangeli}} Cesare Brandi, Lambeto Vitali, Luigi Magnani, Marilena Pasquali en vele andere critici.
[[Categorie:Italiaans kunstschilder]]
 
[[Categorie:Etser]]
[[Federico Fellini]] hulde aan hem in zijn 1960 film '' [[La Dolce Vita]] '', die Morandi schilderijen aanbevolen, net als 'La notte' 'door [[Michelangelo Antonioni]]. Een van de belangrijkste personages in [[Sarah Hall (schrijver) | Sarah Hall]] 's roman' 'Hoe een Dead Man' 'Paint is losjes gebaseerd op Morandi.<ref>[http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/reviews/how-to-paint-a-dead-man-by-sarah-hall-1719370.html beoordeling door Jonathan Beckman van '' Hoe Paint een Dead Man ''], '' The Independent '', 26 juni 2009 (toegankelijk 26 april 2011) </ref> [[Don DeLillo]] 's 9/11 roman "[[Falling Man]]" (2007) bevat twee Morandi stilleven schilderijen aan de muur van Nina's appartement in New York, evenals "een show van Morandi schilderijen in een galerie in Chelsea" aan het begin van hoofdstuk 12. Morandi was een bijzondere favoriet van eccentic Schotse dichter [[Ivor Cutler]], die een gedicht over de schilder in zijn eerste bloemlezing '' Veel Flies Heb Feathers '' inbegrepen (1973)
 
Twee olieverfschilderijen van Morandi werden gekozen door de president van de Verenigde Staten [[Obama]] in 2009 en zijn nu onderdeel van de [[White House]] collectie.
 
In 1993, Marilena Pasquali en gemeente Bologna creëerde de Giorgio Morandi Museum, dankzij de donatie, gemaakt door zijn zuster Maria Teresa Morandi, van zijn werken en zijn [[atelier]], die eigendom waren van de familie. Vandaag het museum omvat een reconstructie van zijn atelier.
 
=== Exhibitions ===
Hoewel Morandi was niet sterk bezig met tentoonstellingen tijdens zijn leven, zijn zijn werken werden getoond in het Museum voor Moderne Kunst van Bologna en in veel andere steden, grotendeels te wijten aan het Centro Studi Giorgio Morandi en zijn president Marilena Pasquali, die in 1993 werd opgericht het Museo Morandi in Bologna. In december 2008 werd een tentoonstelling gewijd aan Giorgio Morandi bij de [[Metropolitan Museum of Art]] in New York. Van 7 juni tot en met 22 september 2013, werd een tentoonstelling gewijd aan Morandi bij de [[Paleis voor Schone Kunsten]] in [[Brussel]], [[België]] (met gastartiest [[Luc Tuymans]]).
 
=== Fotografie en Giorgio Morandi ===
Enkele van de bekendste fotografen van de 20e eeuw nam foto's van Morandi, in zijn huis op via Fondazza, in Grizzana Morandi's huis, en op de Biënnale van Venetië. Fotografen die foto's van Morandi of zijn studio namen zijn: [[Herbert List]], [[Duane Michals]], [[Jean Francois Bauret]], [[Paolo Prandi]], [[Paolo Ferrari (fotograaf) | Paolo Ferrari ]], [[Lamberto Vitali]], [[Libero Grandi]], [[Franz Hubmann]], [[Leo Lionni]], [[Antonio Masotti]], [[Carlo Ludovico Ragghianti]], [[Lee Miller ]], [[Giancolombo]], [[Ugo Mulas]], [[Luigi Ghirri]], [[Gianni Berengo Gardin]] en [[Luciano Calzolari]].
 
De filmmaker [[Tacita Dean]] filmde de binnenkant van het huis van deze artiest op via Fondazza.
 
== Zie ookNotes ==
{{Reflist}}
 
== Referenties ==
* Abramowicz, Janet; Morandi, Giorgio (2004). [Http://yalepress.yale.edu/yupbooks/book.asp?isbn=0300100361 '' Giorgio Morandi: The Art of Silence '']. New Haven, [Conn.]: [[Yale University Press]]. ISBN 0-300-10036-1
* Bell, Jane (1982). "Berichten in Flessen: de Edele Grandeur van Giorgio Morandi". '' ARTnews '', maart 1982: 114-117
* '' Giorgio Morandi 1890-1964 '', exh. cat. ed. door Maria Cristina Bandera en Renato Miracco, (New York, Metropolitan Museum of Art, 2008-2009), Milaan 2008.
* Morandi, Giorgio (1988). '' Morandi ''. New York: Rizzoli. ISBN 0-8478-0930-7
* L. Vitali, '' Morandi: Catalogo Generale '', 2 vols, Milaan 1977
* Cowling, Elizabeth; Mundy, Jennifer (1990). '' Op Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico en de New classicisme 1910-1930 ''. London: Tate Gallery. ISBN 1-85437-043-X
* Marilena Pasquali, "Giorgio Morandi, Saggi e ricerche 1990-2007". Firenze: Noèdizioni 2008
 
== Verder lezen ==
* Coldwell, Paul (2006). [Http://www.ibtauris.com/ibtauris/display.asp?ISB=0856676209&TAG=&CID=ibtauris '' Morandi's Legacy: Invloeden op Britse kunst '']. [[I.B. Tauris]]. ISBN 0-85667-620-9
* Hustvedt, Siri (2005). Mysteries van de Rectangle Hoofdstuk 7 Giorgio Morandi: Niet alleen flessen. ISBN 1-56898-518-5
 
== Externe verbindingen ==
* [Http://www.mambo-bologna.org/en/museomorandi/ Museo Morandi]
 
{{Autoriteit controle}}
{{Persoonsgegevens <- Metadata: zie [[Wikipedia: Persoonsgegevens]]. ->
| NAME = Morandi, Giorgio
| ALTERNATIEVE NAMEN =
| KORTE BESCHRIJVING = Italiaanse schilder
| GEBOORTEDATUM = 20 juli 1890
| GEBOORTEPLAATS = [[Bologna]]
| Datum van overlijden = 18 juni 1964
| Plaats van overlijden = Bologna
}}
{{DEFAULTSORT: Morandi, Giorgio}}
[[Categorie:Etser 1890 geboorten]]
[[Categorie: 1964 sterfgevallen]]
[[Categorie: Italiaans kunstschilderopvoeders]]
[[Categorie: Italiaans etsers]]
[[Categorie: Italiaanse fascisten]]
[[Categorie: Italiaanse kunstenaars]]
[[Categorie: Italiaanse futuristische schilders]]
[[Categorie: Italiaanse soldaten]]
[[Categorie: 20e-eeuwse Italiaanse schilders]]
[[Categorie: Italiaans stillevenschilders]]
[[Categorie: Modern schilders]]
[[Categorie: Mensen uit Bologna]]