Luis Herrera (wielrenner): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Meudens (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 30:
}}
[[Bestand:Lucho.jpg|thumb|Luis Herrera]]
'''Luis "Lucho" Alberto Herrera Herrera''' ([[Fusagasugá]], [[4 mei]] [[1961]]), doorgaans kortweg '''Luis Herrera''' genoemd, is een voormalig [[Colombia]]ans [[wielrenner]]. Hij was een formidabel klimmer, is na Bahamontes de enige wielrenner die erin slaagde in alle grote ronden de bergprijs te winnen.
 
Herrera behoorde tot de eerste generatie Colombiaanse renners die in de [[1980-1989|jaren tachtig]] indruk maakte op het tot dan toe bijna volledig Europese wielermilieu. In [[1984]] nam hij voor het eerst aan de [[Ronde van Frankrijk]] deel, maar vanuit Zuid-Amerika was zijn reputatie als [[Klimmer (wielrennen)|klimmer]] hem vooruitgesneld. Hij maakte deze reputatie zeer snel waar door de belangrijke etappe naar [[Alpe d'Huez (finishplaats)|L'Alpe d'Huez]] te winnen. In 1985 won hij twee bergetappes en tevens veroverde hij voor de eerste maal de [[Bergklassement Ronde van Frankrijk|bolletjestrui]]. In 1987 droeg hij opnieuw de bolletjestrui in Parijs, waarbij hij tevens zijn beste prestatie leverde door als vijfde te eindigen.
 
In [[1987]] won 'Lucho' als eerste niet-Europeaan de [[Ronde van Spanje]], waarin hij ook twee keer het [[Bergklassement Ronde van Spanje|bergklassement]] won. Bij terugkomst in Colombia werd hij als een vorst ingehaald, en tot ereburger van het land benoemd. Hij won ook het [[Bergklassement Ronde van Italië|bergklassement in de Ronde van Italië]] van [[1989]], waarmee hij na [[Federico Bahamontes]] de tweede renner is die de bergtrui in alle drie de [[Grote Ronde|grote rondes]] heeft gewonnen.
 
Herrera won tijdens zijn carrière ook nog vier keer de [[Ronde van Colombia]], twee keer de [[Critérium du Dauphiné Libéré|Dauphiné Libéré]] en één keer de [[Ronde van Aragón]]. In [[1992]] zette hij al een punt achter zijn loopbaan, nauwelijks 31 jaar. Herrera zei hier zelf over: ''"When I saw riders with fat asses climbing cols like airplanes, I understood what was happening."'' Hiermee refereerde hij naar het beginnend toenemend gebruik van [[Erytropoëtine|epo]] in het peloton.