Begijnhof Ten Wijngaerde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Versie 44204302 van 94.226.242.95 (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 20:
 
==Geschiedenis==
Al voor 1240 kwam een gemeenschap van vrome vrouwen zich vestigen op het domein 'de WijngaardWi(j)ngaard', in het zuiden van de stad. Deze benaming verwees waarschijnlijk naar laaggelegen grasland. Het begijnhof werd rond [[1244]] gesticht door [[Margaretha II van Constantinopel]], nadat zij aan [[Walter van Marvis]], bisschop van Doornik, toestemming had gevraagd om de grafelijke kapel op de [[Burg (Brugge)|Burg]] naar de Wijngaard te mogen overbrengen. In [[1245]] werd het als zelfstandige parochie erkend. In [[1299]] kwam het onder het rechtstreekse gezag van koning [[Filips IV van Frankrijk|Filips de Schone]] en kreeg de titel van "Prinselijk Begijnhof".
 
Het complex omvat een gotische begijnhofkerk en een dertigtal witgeschilderde huizen uit de late [[16e eeuw|16e]], [[17e eeuw|17e]] en [[18e eeuw]]. Deze huizen zijn praktisch allemaal rond een centraal hof gebouwd. De voornaamste toegang met poort is te bereiken via de driebogige stenen brug, de Wijngaardbrug. In een nis is het beeld te zien van de heilige [[Elisabeth van Thüringen|Elisabeth van Hongarije]], patrones van vele begijnhoven. De Wijngaard is ook aan de [[Alexius van Edessa|Heilige Alexius]] gewijd. De toegangspoort is gebouwd in [[1776]] door meestermetselaar [[Hendrik Bultynck]]. Het eerste [[begijnhuisje]] naast de toegang is als museum ingericht en er zijn onder andere schilderijen, 17e-eeuws en 18e-eeuws meubilair en kantwerk te bezichtigen. Een tweede poort verleent toegang via de [[Sasbrug (Brugge)|Sasbrug]] aan het Sashuis. {{Clearleft}}