Bisdom Roermond: verschil tussen versies

Het gebied van en rond de huidige provincie Limburg, toentertijd onderdeel van de [[Romeinse Rijk|Romeinse]] provincie [[Germania Inferior]], maakte in de [[3de eeuw|3de]] en [[4de eeuw]] kennis met het [[christendom]] vanuit het Rijn- en Maasland. Deze 'eerste kerstening' was hoogstwaarschijnlijk zeer oppervlakkig en zal het meest in de grotere steden plaatsgevonden hebben. Het overgrote deel van de bevolking, vooral op het platteland, bleef 'heidens' en vereerde waarschijnlijk naast 'geïmporteerde' Romeinse goden vooral de goden van de Germaans-Keltische mythologie. Dit bleef waarschijnlijk ook zo in de roerige overgangstijd van het Romeinse rijk naar het [[Frankische Rijk]]. Een diepergaande christianiseringkerstening vond pas plaats in de tijd van [[Karel de Grote]] rond het jaar 800. De eerst-bekende bisschop was de later [[heilig]] verklaarde [[Maternus]]. Vanaf ongeveer 320 was de ''[[Atuatuca Tungrorum|Civitas Tungrorum]]'' (het huidige [[Tongeren (stad)|Tongeren]] tegenwoordig in [[België]]) de zetel van een bisdom dat een ruim gebied tussen Maas en Schelde omvatte, tot aan de toenmalige kust. Eén van de eerste was waarschijnlijk [[Servatius van Maastricht]], die zijn bisschopszetel naar [[Maastricht]] zou verplaatst hebben waar hij dan ook in 384 begraven zou zijn. Verschillende opvolgende bisschoppen verbleven eveneens vaak in deze stad, onder wie [[Monulphus van Maastricht]] en [[Gondulphus van Maastricht]] (6de en [[7de eeuw]]). [[Hubertus van Luik]] verplaatste de zetel naar [[Luik (stad)|Luik]], toen de plaats waar [[Lambertus van Maastricht]] (bisschop van 701-727) vermoord was steeds meer bedevaarders aantrok.