Abdij van Stavelot: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 5:
[[Bestand:Stavelot et Abbaye.JPG|{{largethumb}}|De abdij omstreeks 1730]]
[[Bestand:Stavelot - abdij 19-4-2006 10-05-15.jpg|{{largethumb}}|18e-eeuwse adbijgebouwen en opgegraven fundamenten abdijkerk]]
De Abdij van Stavelot werd gesticht in [[648]] door [[Remaclus]], [[abt (abdij)|abt]] van het [[klooster (gebouw)|klooster]] te Solignac in [[Aquitanië]], die van koning [[Sigebert III]] van [[Austrasië]] een stuk bos in de [[Ardennen]] kreeg, om hem in staat te stellen dit deel van het rijk te [[kerstening|kerstenen]]. Hij stichtte de
De bloeitijd van Stavelot was de periode van de 10e tot de 12e eeuw. [[Poppo (abt)|Poppo]] (abt in 1020) was een hervormer in de traditie van de [[Abdij van Cluny]]. Hij kreeg de leiding over 17 andere abdijen, waaronder de [[Abdij van Echternach]] en [[Sankt Gallen (stad)|Sankt Gallen]]. [[Frederik van Luxemburg (Neder-Lotharingen)|Frederik van Luxemburg]], hertog van Neder-Lotharingen in de 11e eeuw, werd in de abdij begraven. [[Wibald (abt)|Wibald]] (abt in 1130) was diplomaat in dienst van de keizers en opdrachtgever van talrijke kunstwerken, waaronder een zeer kostbaar retabel van goud en zilver waarin centraal het reliekschrijn van de heiligverklaarde stichter van de abdij, Sint-Remaclus, stond opgesteld. Wibald werd ook abt van de [[Abdij van Corvey]]. Zijn brieven behoren tot de belangrijkste bronnen voor de geschiedenis van de tweede kruistocht.
|