Het loze vissertje

"Het loze vissertje" is een volkslied dat voor het eerst vermeld stond in het Haarlems en Amsterdams liedboek rond 1700. Ongeveer 200 jaar later is het opgeschreven door Prudens Van Duyse (1804-1859). Het liedje gaat over een visser die bij een molen passeert en daar staan een molenarinetje in de deur en hij moet haar drie kussen geven. In 1902 werd er onder leiding van Leopold II een koor gestart in Oostende. Het koor kreeg de Franse benaming "Chorale des Pêcheurs" en in 1910 werd de naam veranderd in "Het Loze Vissertje". Het koor trad herhaalde malen op in het Koninklijk Paleis te Oostende voor de gasten van Leopold II en in het Kursaal. Gedurende de Eerste Wereldoorlog werden alle activiteiten stopgezet. Tot in 1928 op initiatief van Emiel Vroome, schepen van de stad, het koor opnieuw in gang gestoken werd. In 1981 werdt het koor stilgelegd.