Ivoor: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.10.207.64 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Paulbe |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:Pyxid Al Mughira OA 4068.jpg|thumb|Moorse ivoren [[pyxis (Grieks aardewerk)|pyxis]] uit 968 (Louvre)]][[Bestand:Romance of the Western Chamber fan Asian Art Museum SF 1992.93.1.JPG|thumb|[[waaier (ventilatie)|Waaier]] van ivoor, [[Qing-dynastie]]]]
'''Ivoor''' (soms ook: '''elpenbeen''' of '''elp''') is het harde, witgekleurde materiaal afkomstig van de [[slagtand]]en van landdieren zoals neushoorns, [[olifanten]], [[nijlpaarden]] of [[mammoeten]], of zeedieren zoals de [[walrus]] of [[narwal]]. Deze tanden kunnen tot drie [[meter]] lang worden en wel [[100]] [[kilogram]] wegen. Ook zou de [[mythologie|mythologische]] [[Eenhoorn (fabeldier)|eenhoorn]] een ivoren hoorn dragen. Het meeste ivoor is afkomstig uit de binnenlanden van [[Afrika]].
Al in de oudste beschavingen werd ivoor gebruikt voor de vervaardiging van beeldjes of om erop te tekenen; de bloeitijd van de beeldhouwkunst in ivoor lag in de 14e eeuw. In de 20e eeuw werd ivoor vooral gebruikt in de kunstnijverheid, in de [[biljartbal]]lenindustrie en in de [[Piano (instrument)|pianobouw]], waar de toetsen met ivoor werden belegd. <ref>Het ivoor had als voordeel dat het materiaal hard, duurzaam en een beetje stroef was, en dat het prettig aanvoelde onder de vingers, en zweet goed absorbeerde. Ivoren toetsen zitten nog wel op oude piano's maar het restaureren van antieke instrumenten wordt steeds lastiger, omdat 'gerecycled' ivoor (bijvoorbeeld van oude piano's)steeds moeilijker te krijgen is. Tegenwoordig past men op alle nieuwe instrumenten kunststof toe als toetsbeleg.</ref>
| |||