Emil Zátopek: verschil tussen versies

Vier jaar later, in 1952, maakte Zátopek zich onsterfelijk door op de [[Olympische Zomerspelen 1952|Olympische Spelen van Helsinki]] drie keer goud te halen, op de 5000 m, de 10.000 m en de marathon. Een unieke prestatie, te meer omdat het zijn eerste officiële marathon was. Overigens had hij, om aan deze marathon te kunnen deelnemen, van tevoren de tegenstand moeten overwinnen van het Tsjechische Olympische Comité. Dit Comité was sterk tegen deelname, wasen zelfs beducht voor een 'afgang'.<ref name="Triomf en tragiek">Uit ''Triomf en tragiek van de Olympische Spelen - 1896 tot heden'' door Drs. Joh. Lolkama, bron: zie hierboven</ref> Zátopek bleef echter bij zijn standpunt. Hij was van mening dat er, met reeds twee gewonnen gouden medailles op zak, er van een afgang geen sprake kon zijn. Opgeven was het ergste wat hem kon overkomen en dat nu was hij nu zeker niet van plan. Zátopek had tijdens zijn trainingen al verschillende malen een marathon gelopen en was ervan overtuigd, dat hij zich met de besten kon meten.<ref name="Triomf en tragiek"/> De uitslag van de wedstrijd stelde hem maar al te zeer in het gelijk. Het overwegend [[Finland|Finse]] publiek dat wereldprestaties op de lange afstanden als geen ander volk weet te waarderen, bracht hem een staande ovatie.<ref name="Triomf en tragiek"/>