Grzegorz Fitelberg: verschil tussen versies

Fitelberg verzorgde vele premières van orkestwerken van Poolse componisten. Zo kwamen de symfonisch gedichten Odwieczne pieśni op.10, Litewska rapsodia op.11, Smutna opowieść op.13 en Epizod na maskaradzie op.14 van [[Mieczysław Karłowicz (componist)|Mieczysław Karłowicz]] tussen 1907 en 1914 in première; tussen 1906 en 1933 de meeste orkest- en koorwerken van Szymanowski, vele composities van [[Grażyna Bacewicz]] en ook vroeg werk van [[Witold Lutosławski]]. Lutosławski erkende na Fitelberg’s dood diens grote invloed en inzet voor het Poolse muziekleven in de eerste 50 jaar van de 20ste eeuw: ''‘Iedere nieuwe compositie waarin hij enige aanleg of talent voorvoelde, kon op zijn interesse rekenen. Vele werken zijn dankzij zijn inspanningen in première gegaan en zonder zijn inspanningen was dat nooit gelukt […] Dat geldt ook voor vele van mijn eerste composities. Ook voor de muziek van Szymanowski is hij beslissend geweest. Fitelberg zorgde er voorervoor dat deze werken bij de prestigieuze muziekuitgeverij Universal Edition werden ondergebracht wat er voor zorgde dat zij beschikbaar kwamen voor vele orkesten in heel Europa en Amerika.’'' Samen met Karol Szymanowski redigeerde Fitelberg in 1934 diens 2de symfonie omdat Szymanowski ontevreden was met de instrumentatie. In de jaren daarvoor had hij reeds meer dan 10 pianostukken van Szymanowski voor orkest geïnstrumenteerd (o.m. de meest bekende, de Etude op.4 nr.3) om deze onder een groter publiek te kunnen brengen. Het symfonisch gedicht Epizod na maskaradzie op.14 van Karłowicz orkestreerde hij; het was na de plotselinge dood van de componist onvoltooid gebleven.