The First Great Train Robbery: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BotteHarry (overleg | bijdragen)
k SortNaam erbij
k er achter -> erachter https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/er-voorzetsel-werkwoord#erachter
Regel 34:
Londen, 1854, de meesterdief en gentleman Edward Pierce besluit het onmogelijke te doen, het beroven van de zwaarbewaakte goudtrein. Engeland voert oorlog op de Krim en vervoert elke maand voor 12.000 pond aan goud naar het front om te troepen te betalen. Het goud bevindt zich in twee kluizen, afgesloten met vier sloten. In totaal zijn er dus vier sleutels nodig. Samen met zijn minnares Miriam, medeplichtige Barlow en de beruchte slotenspecialist Robert Agar, gaat Pierce op pad om de sleutels te kopiëren. Hij weet dat twee bankmanagers Henry Fowler en Edgar Trent een sleutel bezitten. De twee andere sleutels bevinden zich in de kantoren van de South Eastern Railway op het London Bridge train station.
 
De toegang tot de sleutel van Edgar Trent loopt via de dochter van de laatste, Elizabeth. Via haar komt Pierce er achtererachter dat de sleutel vermoedelijk in de wijnkelder is verborgen. Met behulp van Agar weet Pierce een kopie te maken. Henry Fowler draagt de sleutel aan een ketting om zijn nek. Pierce komt er achtererachter dat Fowler een frequent bezoeker van bordelen is. Hij laat zijn minnares Miriam als prostituee in het bordeel opnemen. Als Fowler zich uitgekleed heeft en hij de sleutel even weglegt, vindt er zogenaamd een politie-inval plaats. In alle hectiek, maakt Agar snel een kopie van de sleutel. De sleutels in de kantoren van de South Eastern Railway zijn minder eenvoudig te kopiëren. Agar moet binnen een bepaalde tijd de trap oprennen naar het kantoor, het afgesloten sleutelkabinet openmaken, een waskopie van de sleutels maken en weer wegrennen. Dit allemaal voordat de nachtwaker zijn ronde heeft voltooid. Als Agar het 'parcours' oefent, blijkt dat het onmogelijk is om op tijd de sleutel te kopiëren. Iemand moet eerst het sleutelkabinet kraken en de sleutels klaarleggen. Pierce besluit hiervoor een slangenmens in te huren. Zijn oog valt op Clean Willy, die echter vast zit in de zwaar bewaakte Newgate Prison. Na een bericht van Pierce ontsnapt Clean Willy en kraakt het sleutelkabinet. Na een zenuwslopende inbraak weet Agar vervolgens de resterende sleutels te kopiëren.
 
Terwijl Pierce en Agar zich concentreren op de overval wordt Clean Willy gearresteerd. Hij wordt vrijgelaten op voorwaarde dat hij Pierce zal bespioneren. Als Pierce hier achterhierachter komt, laat hij Clean WIlly wurgen door Barlow voordat die iets kan onthullen aan de politie. Dan komt er meer slecht nieuws. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Agar zich zou insluiten in het gedeelte van de wagon met de kluis en het gestolen goud uit de wagon zou gooien. Maar op bevel van de politie wordt de wagon aan de buitenkant afgesloten. Pierce zet toch door. Agar wordt gesminkt als iemand die aan de cholera gestorven is en in een lijkkist gelegd. De kist wordt in de bagageruimte bij de kluis neergezet. Pierce zelf reist mee met de trein en klimt op zeker moment op het treindak. Vervolgens klautert hij naar de bagagewagon en opent de buitensloten van de wagon. Als hij terugkeert in zijn coupé blijkt hij onder het roet te zitten. Hij weet een andere jas te vinden, maar die is te klein en scheurt bij de oksels. Ondertussen is de overval goed uitgevoerd. Agar heeft het goud met behulp van een omgekochte treinbewaker uit de trein geworpen. Miriam vangt het op en brengt het goud in veiligheid.
 
Helaas wordt Pierce gearresteerd op het station. De gescheurde jas wekte argwaan. Hij wordt berecht en veroordeeld tot gevangenisstraf. Als hij wordt weggeleid naar de gevangenwagen wordt hij gekust door een vrouw uit het juichende publiek. Het is Miriam die op die manier de sleutel van de handboeien in de mond van Pierce duwt. De laatste weet zich te bevrijden en ontsnapt.
Regel 59:
 
==Achtergrond==
De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van [[Michael Crichton]] die weer is gebaseerd op de waar gebeurde overval op de trein Londen-Folkstone in 1855. William Pierce (en niet Edward, zoals in de roman en film) beroofde samen met zijn medeplichtigen Edward Agar (en niet Robert zoals in de film en roman) en Tester de trein van 12.000 pond in goud. Tegenwoordig zou dit bijna een miljoen in Britse ponden zijn. Het goud is nooit teruggevonden. Crichton maakte voor zijn roman ook gebruik van het boek 'The Victorian Underworld' van Kellow Chesney uit 1970. Chesney beschrijft hierin de misdaad in Engeland in de laatste helft van de 19e eeuw. Crichton baseerde de figuur van Clean WIlly op de inbreker Williams. Een misdadiger die echt heeft geleefd en er in slaagde om te ontsnappen uit Newgate Prison. Het enige personage dat niet heeft bestaan is Miriam, de maîtresse van Pierce. Ook veranderde Crichton de voornamen van Williiam Pierce en Edward Agar in respectievelijk Edward en Robert. In werkelijkheid waren er vier misdadigers: Pierce, Agar, Tester en Burgess. Tester en Burgess werkten voor de Spoorwegen. In werkelijkheid was er geen sprake van een afgesloten wagon en hoefde Pierce niet over het treindak te lopen. Zowel Pierce als Agar werd binnengelaten door Burgess. Ook werd Pierce niet gelijk gearresteerd. In werkelijkheid duurde het enige maanden voordat de spoorwegen er achtererachter kwamen dat de diefstal in de trein had plaatsgevonden. De bendeleden werden achterhaald door het verraad van Agar. De laatste was gearresteerd voor een ander misdrijf. Toen zijn medplichtigen zijn aandeel in de buit niet aan zijn minnares uitkeerden, zoals was afgesproken, bekende Agar de gouddiefstal en noemde zijn medeplichtigen. In het boek is Agar duidelijk de mindere van Pierce en suggereert Crichton dat de laatste het brein achter de overval was. In werkelijkheid was Agar een stuk intelligenter dan in boek en film en verantwoordelijk voor het grootste deel van het denkwerk. Na zijn veroordeling werd hij naar Australië verbannen. Hij slaagde er in om daar een rijk man te worden.
 
==Productie==