Er bestaat een regel die stelt dat alsde eentegenstander spelermag naarbeslissen hetdat oordeelde vanballen deteruggeplaatst scheidsrechterworden nieten genoegde moeitetegenstander heeftopnieuw gedaanmoet omproberen eende balball-on te raken, uitals een snooker,speler denaar tegenstanderhet magoordeel beslissen datvan de ballenscheidsrechter teruggeplaatstniet wordengenoeg enmoeite deheeft tegenstandergedaan opnieuwom moeteen proberen de ball-onbal te raken uit een snooker. In de eerste plaats dient deze regel om te vermijden dat een speler de bal bijvoorbeeld slechts een licht tikje geeft en niets raakt om zo weinig mogelijk strafpunten te krijgen, maar een miss wordt ook op hoger niveau meestal uitgesproken als een speler duidelijk geprobeerd heeft de ball-on te raken. De scheidsrechter zegt dan ''foul, and a miss''. Mist de speler opnieuw, dan kan dit doorgaan tot de speler de ball-on uiteindelijk raakt of tot de tegenspeler beslist om zelf te spelen, wat doorgaans enkel gebeurt als de ballen goed liggen voor hem. Als een snooker bijzonder moeilijk is om uit te ontsnappen, kan de scheidsrechter ook beslissen om (eventueel na een paar pogingen) geen miss uit te spreken.
Het is belangrijk dat de scheidsrechter de positie van de ballen goed onthoudt, want bij een miss kan de tegenspeler dus beslissen dat de ballen teruggelegd moeten worden. De scheidsrechter legt de ballen vervolgens terug en als beide spelers akkoord gaan met de positie van de ballen, wordt er opnieuw gespeeld. Televisiebeelden worden hier slechts uitzonderlijk voor gebruikt; meestal heeft de scheidsrechter voldoende gelegenheid gehad om de positie van de (belangrijke) ballen te onthouden. Beelden zijn vooral handig als er sprake is van een totaal onverwachte misser, of als er veel ballen verschoven zijn.
