Keizer Lodewijk de Beier: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 57:
==Leven==
===Hertog van Beieren===
Hij volgde in [[1294]] zijn vader, onder de voogdijschap van zijn moeder, Mathilde van Habsburg, op. Hij werd in [[1300]] mederegent van zijn oudere broeder [[Rudolf I van de Palts|Rudolf]] en kreeg in [[1311]] bij de opdeling van [[Hertogdom Opper-Beieren (1255-1340)|Opper-Beieren]] de landstreek aan de linkeroever van de [[Isar (rivier)|Isar]].
===Rooms-Duits koning en keizer===
Na de dood van [[Hendrik VII van Luxemburg|Hendrik VII]] werd Lodewijk in [[1314]] door vijf [[keurvorst]]en tot [[Rooms-koning|Rooms-Duits koning]] (als '''Lodewijk V''') (feitelijk keizer) gekozen, terwijl de anderen voor hertog [[Frederik de Schone]] van Oostenrijk (een neef van Lodewijk) stemden. Hierover werd acht jaar lang een burgeroorlog gevoerd. Lodewijk verdreef in [[1317]] zijn broeder Rudolf van de Palts, die zich bij het kamp van Oostenrijk had aangesloten, uit de [[Paltsgraafschap aan de Rijn|Palts]], maar gaf dit land in [[1329]] aan diens zonen terug. Lodewijk versloeg Frederik de Schone in [[1322]] bij de [[Slag bij Mühldorf]].
Regel 63:
Aan zijn oudste zoon [[Lodewijk V van Beieren|Lodewijk]] gaf hij in 1322 de [[mark Brandenburg]]. In Italië ondersteunde hij de [[Visconti (Milanees geslacht)|Visconti’s]] tegen [[paus Johannes XXII]], die op dat moment te [[Avignon]] verbleef en hen in [[1324]] in de [[Excommunicatie|ban]] deed.
In [[1327]] trok hij naar Italië, liet zich te [[Milaan (stad)|Milaan]] tot [[Lijst van koningen van Italië|koning van Italië]] en te [[Rome (stad)|Rome]], nadat hij de [[Franciscanen|Franciscaan]] Petrus van Corbière als [[Tegenpaus Nicolaas V|(tegen)paus Nicolaas V]] had aangesteld, tot keizer kronen. Hij begon vervolgens, met een Siciliaanse vloot verenigd, de Florentijnen en de koning van Napels, [[Frederik II van Sicilië]], te beoorlogen, maar moest in [[1330]] naar Duitsland terugkeren. Zijn belangrijkste raadgever was sinds [[1329]] [[Marsilius van Padua]]. Hij raakte ook nog in conflict met de Franse koning, maar verzoende zich met hem. Hij stichtte de [[abdij van Ettal]] in 1330.
De invloed van de Franse koning op de thans te Avignon residerende pausen verhinderde een verzoening met [[paus Benedictus XII]]. De Duitse vorsten onthieven de keizer echter van de ban en stelden in de [[keurvereniging van Rhens]] (15 juli 1338) een rijkswet vast tegen de inmenging van de pausen bij de verkiezing van een Duits keizer. Vanaf [[1340]] was hij hertog van heel [[Hertogdom Beieren (1340-1349)|Beieren]] als Lodewijk IV.
| |||