Alfons XIII van Spanje: verschil tussen versies

Spanje bleef tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] neutraal, hoewel Alfons en Ena op persoonlijke titel de [[Entente|geallieerden]] steunden. Na de oorlog zond de koning het leger naar het [[protectoraat]] [[Marokko]] om de bevolking aldaar weer onder de duim te krijgen. De Spaanse troepen leden echter een vreselijke nederlaag, die de republikeinen de koning in de schoenen schoven. Naar het voorbeeld van [[Benito Mussolini]] beraamde generaal [[Miguel Primo de Rivera]] in [[1923]] een militaire staatsgreep. In september verzocht Rivera de koning om de regering te ontslaan en met behulp van het leger te regeren. De militaristische Alfons was enthousiast over het idee en voldeed snel aan het verzoek. Twee maanden later stelde hij Rivera op een staatsbezoek in Italië trots voor als "mijn Mussolini". Hij maakte zich hiermee bepaald niet populair en er werden vele samenzweringen tegen zijn leven ontmaskerd. Koningin Ena liet zich, als ze in zee ging zwemmen, altijd door twee gewapende soldaten vergezellen.

 

 

De Spaanse koninklijke familie verspreidde zich over Europa en Alfonso en Ena gingen uit elkaar. De ex-koning hield zich daarna vooral bezig met reizen en het voortzetten van zijn leven als playboy. Hij stierf op [[28 februari]] [[1941]] en werd in Rome begraven. In januari 1980 werd zijn stoffelijk overschot alsnog overgebracht naar de koninklijk grafkelders in het [[Escorial]]klooster bij Madrid. De dood van Alfonso was echter niet het definitieve einde van de Spaanse monarchie: in [[1969]] wees generaal [[Francisco Franco]] Alfonso's kleinzoon aan als nieuwe koning. Deze [[Juan Carlos I van Spanje|Juan Carlos]] (zoon van Don Juan) regeerde van 1975 tot 2014.