Vlaamse Volksbeweging: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''Vlaamse Volksbeweging''' (VVB) is een partijpolitiek onafhankelijke vereniging van Vlaamsgezinden. Sinds 1991 ijvert de VVB voor de [[Vlaamse onafhankelijkheid|onafhankelijkheid van Vlaanderen]] en behoort dus tot de [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalistische]] stroming binnen de [[Vlaamse Beweging]]. De VVB houdt er goede contacten op na met de meeste Vlaamse politieke partijen en is de drijvende kracht achter het [[Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen|OVV]]. Haar leden zijn afkomstig van alle zijden van het [[politiek spectrum]]. Met het Taal Aktie Komitee (T.A.K.) zijn er nauwe structurele en persoonlijke banden.
 
De VVB ontstond in 1956 als onafhankelijke en [[pluralisme (sociale wetenschappen)|pluralistische]] drukkingsgroep onder voorzitterschap van [[Maurits Coppieters]]. Op een VVB-congres in 1962 lanceerde toenmalig politiek secretaris [[Wilfried Martens]] voor het toen nog [[eenheidsstaat|unitaire]] [[België]] de idee van een [[unionistisch federalisme]].
 
De VVB is met ongeveer 5000 leden een van de grotere maatschappelijk-culturele verenigingen in Vlaanderen. Zij heeft meer dan honderdnegentig lokale afdelingen, een eigen maandblad Grondvest, diverse e-zines en specifieke werkgroepen. De VVB is een officieel erkend en bijgevolg ook gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap als socio-culturele vereniging.
Haar missie luidt als volgt: “De VVB streeft naar de maatschappelijke, culturele en politieke ontvoogding van Vlaanderen tot een onafhankelijke staat in Europa en speelt daarbij een proactieve voortrekkersrol bij het behartigen van de Vlaamse belangen. Als niet-partijpolitieke, pluralistische vereniging wil ze daarom via socioculturele weg de brede publieke opinie bij dat streven betrekken en aanzetten tot actieve inzet in het democratische besluitvormingsproces.”
 
De huidige leiding berust bij voorzitter Bart De Valck, ondervoorzitter Bernard Daelemans, secretaris Pieter Vandermoere en politiek secretaris Willy De Waele. Onder hun leiding blijft de VVB ijveren voor Vlaamse onafhankelijkheid, en tegen het [[Belgisch democratisch deficit]] en de nog bestaande discriminaties van de Vlamingen in de Belgische instellingen én in Brussel. In 2015 wordt vooral aandacht besteed aan de blijvende transfers naar Wallonië, een wantoestand die onder meer aan de kaak wordt gesteld met een krasbiljettenactie. Centraal in die actie staat ook de campagnebus, een omgebouwde stadsbus die onder de vlag "Ja voor Vlaanderen" wordt ingezet om de VVB dichter bij de mensen te brengen.
 
De VVB is mede-oprichter van EPI (European Partnership for Independence) en [[ICEC]] (International Commission of European Citizens). In dit samenwerkingsverband organiseerde de VVB in Brussel op 30 maart 2014 een geslaagde internationale betoging voor zelfbeschikking en onafhankelijkheid. De jaarlijkse bevlagging van de Ronde van Vlaanderen waarbij zo’n 70 000 leeuwenvlaggetjes onder de kijkers worden verdeeld, is de manifestatie waarbij de VVB zich het duidelijkst manifesteert als promotor van een Vlaamse identiteit.