Zoals hierboven is beschreven zullen moties welkedie de bevoegdheid van de vergadering overschrijden niet hoeven te worden uitgevoerd. In de praktijk ligt dit competentiegeschil vaak gevoelig. Een vaak gehoord adagium is dat een vergadering het hoogste orgaan is van een vereniging. Dit standpunt is echter sinds het aurora Aurora-arrest doorvan de [[Hoge Raad der Nederlanden|Hoge Raad]] opvan 19 februari 1960 is gewezen achterhaald. Tegenwoordig moet worden aangenomen dat het bestuur en de vergadering twee aparte naast elkaar functionerende organen zijn van gelijkwaardigegelijkwaardig importantiebelang, die beiden een eigen bevoegdheid hebben, en dus ook hun eigen plichten en ''rechten''. Het bestuur is belast met de dagelijkse leiding van de vereniging en het uitzetten van het beleid. De vergadering is enkel belast met de 'langetermijnbesluiten' en de controle van het bestuur,. deDe controlefunctie van de vergadering brengt wel met zich mee dat de vergadering bevoegd is om het bestuur te ontslaan.
Uit bovenstaande moet volgenvolgt dat een motie welkedie voorbij gaatvoorbijgaat aan de bevoegdheid van de vergadering geen gevolg ''moet'' krijgen. Wil een vergadering toch het bestuur binden op een gebied watdat voorbehouden is aan het bestuur, dan kan dat formeel enkel door de statuten te wijzigen. Feitelijk is er nog een tweede weg om af te dwingen dat het bestuur uitvoering geeft aan de motie en dat is door te dreigen met het ontslag van het bestuur.
Een treffend voorbeeld van een motie welkedie inbreuk maakt op de beleidsvrijheid van het bestuur is deeen motie, welkedie is aangenomen door de tweede kamer (de vergadering van de 'vereniging' Nederland) die betrekking heeft op de voorlichting over homoseksualiteit op scholen. Een meerderheid van de tweede kamer stemde vóór een verplichte voorlichting over homoseksualiteit op scholen. Echter hetHet beleid aangaande emancipatie en de verantwoordelijkheid voor goed onderwijs zijn beide een onderdeel van beleid en derhalve voorbehouden aan de regering (het bestuur van de 'vereniging' Nederland). De motie moet dus zonder gevolg blijven (alhoewelhoewel het de regering vanzelfsprekend wel vrij staat om vrijwillig uitvoering te geven aan de motie). Wil de tweede kamer toch de motie afdwingen dan zal er een wet moeten komen welkedie de regering verplicht uitvoering te geven aan de motie (een 'statutenwijziging'), of, de naleving van de motie zal moeten worden afgedwongen door te dreigen met een motie van wantrouwen (dreigen met het 'ontslag' van het 'bestuur').
