Munttoren (Amsterdam): verschil tussen versies

Het [[beiaard|carillon]] van de Munttoren werd in 1651 voor de toenmalige [[Beurs van Hendrick de Keyser]], gegoten door de gebroeders Hemony in hun [[klokkengieterij]] in [[Zutphen (stad)|Zutphen]]. Pas in 1655 werd het klokkenspel in de beurs opgehangen maar toen de toren wegens een uitbreiding van het beursgebouw in 1668 moest verdwijnen, werd dit klokkenspel overgebracht naar de Munttoren. Het kleine carillon van 22 klokken werd daarbij aanzienlijk vergroot met zes nieuwe, zware klokken, die Pieter Hemony goot in datzelfde jaar 1668 in Amsterdam. Er kwamen ook nog enkele nieuwe kleine klokjes bij, zodat het nieuwe klokkenspel voor de Munttoren 36 klokken telde. De grootste van de nieuwe klokken klinkt met toon ''C#'' (Cis), en weegt bijna 2000 kilogram. In 1669 maakte Pieter Hemony ook een bronzen speeltrommel voor de Munt die nog dagelijks de klokken elk kwartier laat klinken. In het jaar 1873 werd het stokkenklavier van het carillon verwijderd. Men wilde de beperkte ruimte boven in de toren gebruiken voor een nieuw uurwerk. Dit uurwerk ging nu ook een minutenwijzer bedienen. Zodoende speelde de Munttoren alleen nog automatisch. Handspel was niet meer mogelijk zonder een klavier. Pas in het Hemonyjaar 1959 werd het carillon weer van een stokkenklavier voorzien tijdens de restauratie door [[Petit en Fritsen]], zodat sindsdien het Muntcarillon weer wekelijks handmatig bespeeld wordt door een stadsbeiaardier van Amsterdam. Bij de restauratie van 1959 werden elf van de kleinere Hemonyklokken vervangen, omdat hun toon door corrosie van het brons niet meer zuiver was. Deze kleine Hemonyklokken zijn nu te bezichtigen in het [[Amsterdam Museum]]. in 1993 volgde opnieuw een restauratie waarbij nog meer Hemonyklokken uit het spel verdwenen, en de resterende dertien werden bijgestemd. Een veertiende Hemonyklok barstte tijdens het stemmen. Tevens werd de reeks, die tot dat moment nog uit 29 klokken bestond, met 9 kleinere klokjes uitgebreid, zodat het huidige instrument er 38 telt, 2 meer dan de reeks die Pieter Hemony in 1668 tot stand bracht. Elk kwartier van de dag, en voorafgaand aan de heel- en halfuurslagen, wordt bij wijze van tijdsaanduiding door de speeltrommel een korte melodie op de klokken afgespeeld. Tweemaal per jaar worden deze melodieën ververst door de stadsbeiaardier <ref>[https://www.youtube.com/watch?v=KPa4rIXQN9g Het versteken en corrigeren van de bronzen speeltrommel april 2015.]</ref>, die daartoe de stalen pinnen op de speeltrommel van plaats verwisselt. Elke zaterdagmiddag om 14 uur geeft stadsbeiaardier [[Gideon Bodden]] een concert op dit carillon.