Ranavalona I van Madagaskar: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
}}
 
'''Ranavalona I''' was koningin van het [[Koninkrijk Madagaskar]] van [[11 augustus]] [[1828]] tot [[16 augustus]] [[1861]]. Ze behoorde tot het volk van de [[Merina (volk)|Merina]] en werd in [[1778]] in de [[Rova (fort)|''rova'']] van [[Ambatomanohina]] geboren als prinses '''Ramavo'''. Ze trad in het huwelijk met koning [[Radama I van Madagaskar|Radama I]] en nam onder zijn vrouwen de eerste plaats in. Dit ondanks het feit, dat er van enige genegenheid in dit [[Huwelijkspolitiek|gearrangeerde huwelijk]] nauwelijks sprake sprake was.
 
Na de dood van Radama I slaagde Ranavalona erin om met hulp van bevriende edellieden de troon te bemachtigen. Haar 33-jarige regeringsperiode werd gekenmerkt door het behoud van de traditionele gebruiken van de Merina en door zelfredzaamheid. Ranavalona verbrak de economische en politieke banden met [[Europa (werelddeel)|Europese]] mogendheden, terwijl ook contacten met buitenlanders tot een minimum werden beperkt. Toch schetsen de verslagen van een aantal buitenlandse ooggetuigen, zoals de [[Britten (volk)|Britse]] missionaris [[David Griffiths (missionaris)|David Griffiths]], en de [[Oostenrijkers|Oostenrijkse]] schrijfster [[Ida Laura Pfeiffer|Ida Pfeiffer]], samen met de kronieken van de secretaris [[Raombana]] een levendig beeld van gebeurtenissen tijdens Ranavalona's regering. Ze verhalen over verdeeldheid tussen [[factie]]s aan het hof, uitbuiting van het volk, [[christenvervolgingen]] en een mislukte staatsgreep door de Franse avonturier [[Joseph-François Lambert]].<ref group=noot>De werken van de missionaris [[William Ellis]] worden door velen gezien als de belangrijkste verslagen over Ranavalona's bewind uit de [[19e eeuw]]. Ellis probeerde tijdens deze periode drie maal in Madagaskar te komen, maar werd pas bij de derde keer in 1856 toegelaten voor de duur van één maand. De beschrijving van het bewind van Ranavalona zal Ellis daarom voornamelijk ontleend hebben aan de ooggetuigenverslagen van anderen.</ref>
 
Ranavalona herstelde het gebruik van de ''fanompoana'', een oude Merina-wet die mensen verplichtte om arbeid te verrichten als een vorm van belasting. Dienstplicht maakte ze tot een onderdeel hiervan, zodat ze met behulp van een groot leger het koninkrijk verder kon uitbreiden en zo de macht van de Merina kon consolideren. Door Ranavalona's wrede strafmaatregelen, een groot aantal veldslagen, slechte werkomstandigheden en ziektes was het sterftecijfer onder haar onderdanen echter zeer hoog en heerste er veel onvrede. Pas toen Ranavalona's bastaardzoon [[Radama II van Madagaskar|Radama II]] haar na haar dood op 16 augustus 1861 opvolgde, kwam er een eind aan het wrede bewind. Ranavalona's regeringsperiode wordt door veel [[Malagassiërs]] nog altijd gezien als een zwarte bladzijde in Madagaskars geschiedenis.