Naultinus: verschil tussen versies

De acht soorten leven allemaal [[Endemie (biogeografie)|endemisch]] op en rond [[Nieuw-Zeeland]] en komen nergens anders voor. Niet alleen het verspreidingsgebied is uniek, het enige andere geslacht van gekko's op deze eilanden is ''[[Nieuw-Zeelandse gekko's|Hoplodactylus]]'', maar deze soorten zijn nachtactief. De ''Naultinus''-soorten zijn allemaal overdag actief, in tegenstelling tot de meeste gekko's. Andere geslachten van dagactieve soorten zijn ''[[Madagaskardaggekko's|Phelsuma]]'' en ''[[Amerikaanse daggekko's|Gonatodes]]''. Een ander verschil met de meeste gekko's is dat alle soorten [[Ovoviviparie|eierlevendbarend]] zijn en de jongen direct ter wereld komen. Opmerkelijk is ook de staart die als extra grijporgaan kan worden gebruikt, ditwaaraan zij kunnen hangen.<ref>{{en}} [http://www.forestandbird.org.nz/files/file/F&BGeckos.pdf Vanishing geckos], Forest & Bird, 2008</ref> Dit is zeer uitzonderlijk bij gekko's en komt in de [[hagedissen]]wereld normaal gesproken alleen voor bij [[kameleons]]. Hierdoor laat de gekko zijn staart niet zomaar los bij een aanval ([[autotomie]]) zoals de meeste gekko's. Andere wat afwijkende kenmerken zijn de wat slome manier van voortbewegen, de relatief grote kop, vinger-achtige tenen (de meeste gekko's hebben verbrede tenen), en een grijns-achtige vorm van de bek, wat er aandoenlijk uitziet. Ondanks de smalle tenen hebben alle soorten [[lamellae]]; kleefhaartjes om beter te kunnen klimmen. Zoals vrijwel alle gekko's heeft geen enkele ''Naultinus''- soort oogleden, de ogen worden daarom regelmatig schoongelikt met de tong.