Russisch-Turkse Oorlog (1787-1792): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 80.101.225.104 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Nederlandse Leeuw
Taalvos (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 23:
| casualties3=
}}
De '''Russisch-Turkse Oorlog van 1787 tot 1792''' was de zesde van elf [[Russisch-Turkse oorlogen|oorlogen]] in de periode 1676-1917 tussen het [[Keizerrijk Rusland|Russische Rijk]] en het [[Ottomaanse Rijk]] van 1600 tot 1917.

Inzet van dedeze strijd was voor de Ottomanen het herkrijgen van de verloren gegane gebieden tijdens de [[Russisch-Turkse Oorlog (1768-1774)|Russisch-Turkse Oorlog van 1768 tot 1774]]. De oorlog liep echter uit op een totale mislukking, waarbij de Russen hun grondgebied nog verder uitbreiddenkonden uitbreiden.
 
== Ontwikkelingen die leidden tot de oorlog ==
[[Catharina de Grote]] was niet tevreden met het door het Russische Rijk afgedwongen [[Verdrag van Küçük Kaynarca]] en wilde verdere expansie van haar rijk ten koste van het Ottomaanse Rijk. Eigenlijk wilde ze de Ottomanen helemaal uit [[Europa (continent)|Europa]] verdrijven. In [[1781]] sloot ze daartoe een geheim verbond met de [[Habsburgse monarchie|Oostenrijkse]] [[keizer Jozef II]]. De volgende stap was het [[annexatie|annexeren]] van de Russische [[vazalstaat]] [[Krim-kanaat]], die bij het verdrag van Küçük Kaynarca was ontstaan.
 
Aan de andere kant waren delegaties van de andere Europese mogendheden - [[Frankrijk]], [[Engeland]] en [[Pruisen]]- bezig in [[Constantinopel]] te pogen het Ottomaanse Rijk te versterken, in een poging om verdere Russische expansie te stoppen. Constantinopel was namelijk erg gewild door de Russen, die graag een haven aan de [[Middellandse Zee]] wilden. In 1783 vroeg het [[koninkrijk Georgië]] aan Catharina om een Russisch protectoraat te mogen worden. Bij de oorlog speelde ook de [[Grote Oosterse Kwestie]] mee: wat moest er gebeuren met de grondgebieden die het Ottomaanse Rijk kwijtraakte in haar langzame aftakeling, oftewel: wie zou die gebieden krijgen? Dit kwam naar voren in de bemoeienis van de verschillende mogendheden metin hetdit conflict.
 
In [[1786]] maakte Catherina de Grote een triomfantelijke tocht door de Krim in gezelschap van Jozef II. Samen met de schendingen van het verdrag zorgde dit in Constantinopel voor grote ontevredenheid. De arts [[Pieter van Woensel (arts)|Pieter van Woensel]] beschreef haar bezoek aan de veroverde gebieden.