Vorstendom Moldavië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
k →‎Zie ook: status artikel loopt nu via Wikidata
Taalvos (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 35:
 
== Geschiedenis ==
In de [[14e eeuw]] werd het hertogdom Moldavië gesticht door hertog [[Dragoș]] van [[Maramureș (regio)|Maramureș]] die de opdracht had om het koninkrijk [[Koninkrijk Hongarije (1000-1526)|Hongarije]] te beschermen tegen de [[Tataren]] in het oosten. [[Bogdan I]] werd in [[1359]] de eerste vorst van een onafhankelijke Moldavië nadat hij Hongarije had geweigerd om Moldavië aan Hongarije toe te voegen. Later werd het hertogdom een [[vazalstaat]] van [[Polen]].
 
[[Bestand:Romania 1859-1878.png|thumb|left|250px|Roemenië na de vereniging]]
 
De belangrijkste vorst die het hertogdom gekend heeft, was [[Stefan III van Moldavië|Stefan de Grote]] (''Ștefan cel Mare'') die het vorstendom tussen [[1457]] en [[1504]] regeerde. Hij slaagde er met zijn leger van [[bojaren]] in om Moldavië te behoeden voor buitenlandse overheersing en verwierf met name een grote reputatievooral als bestrijder van het Ottomaanse Rijk een grote reputatie. Hij stichtte in Moldavië een groot aantal kerken en kloosters. Stefan werd opgevolgd door zwakke vorsten die de bojarenregering lietenaan bojaren regerenoverlieten. De bojaren betaalden geen belasting, waardoor de staat [[failliet]] ging. In [[1512]] vielen de Ottomanen Moldavië binnen en maakten het tot een [[vazalstaat]] van het Ottomaanse Rijk. Deze situatie bleef tot 1859 van kracht. De Moldaviërs waren opstandig waardoor er later nog vele invallen waren van de Ottomanen, Tataren en [[Russen (volk)|Russen]].
 
In [[1600]] slaagde de Walachijse vorst [[Michaël de Dappere]] erin om Moldavië, [[Walachije]] en [[Transsylvanië]] alle drie onder zijn bewind te plaatsen. Demaar deze [[personele unie]] duurde echter maar één jaar.
 
In het begin van de [[17e eeuw]] kreeg het hertogdom Moldavië te maken met de [[Moldavische Magnaatoorlogen]] tegen het Ottomaanse Rijk en Polen-Litouwen.
Regel 47:
In het begin van de [[18e eeuw]] begonnen de Ottomanen voor het hertogdom Moldavië een vorst te kiezen van de etnisch Griekse [[fanarioten]]familie uit [[Constantinopel]] ([[Istanboel]]).
 
Bij het [[Vrede van Boekarest (1812)|Verdrag van Boekarest]] na de [[Russisch-Turkse Oorlog (1806-1812)|Russisch-Turkse Oorlog]] tussenvan [[1806]]-[[1812]], verloor het hertogdom Moldavië [[Gouvernement Bessarabië|Bessarabië]], zowat de helft van het gebiedhertogelijk namelijk [[Gouvernement Bessarabië|Bessarabië]]grondgebied, aan [[Keizerrijk Rusland|Rusland]] en [[Hertogdom Boekovina|Boekovina]] aan [[keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijk]]. In [[1821]] volgde erverdreef een opstand die de impopulaire fanarioten verjaagde en in [[1832]] werd er na vele veranderingen het ''Règlement Organique'' aangenomen.
Nadat Rusland de [[Krimoorlog]] (1853-1856) verloren had, bepaalde het [[Verdrag van Parijs (1856)|Verdrag van Parijs]] dat Moldavië het zuidelijke gedeelte van [[Bessarabië]] met de plaatsen [[Ismajil]], [[Bolhrad]] en [[Cahul (stad)|Cahul]] kreeg. Dit gebied werd in 1878 weer Russisch, maar toen was Moldavië inmiddels opgegaan in [[Roemenië]].
 
In [[1859]] verklaarden Walachije en Moldavië zich onafhankelijk en kozen in het begin van dat jaar dezelfde vorst, [[Alexander Johan Cuza]]. De verenigde vorstendommen vormden vanaf 1862 het koninkrijk Roemenië.