Nihonshoki: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Inahou (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
k Eerstegraads koppen
Regel 5:
Zoals Kojiki begint Nihonshoki met mythologische verhalen maar gaat verder met gebeurtenissen van die tijd. Het boek beschrijft de heerschappijen van keizers [[Tenji]], [[Temmu]] en [[Jito|Jitō]] en focust op de goede daden van goede keizers en de slechte daden van slechte keizers. Het boek omschrijft ook mythologische gebeurtenissen van die tijd en diplomatieke contacten met andere landen.
 
== Inhoud ==
 
= Inhoud =
De eerste hoofdstukken van beide werden toegespitst op de mythes over de geboorte en de nazaten van de grote Godin Amaterasu <ref>Amaterasu (天照) is in de Japanse mythologie de godin van de zon</ref>, de grootmoeder van Japan op de lange lijn van keizers en keizerinnen. De laatste boeken zijn grotendeels beperkt tot wat er is gebeurd en gezegd door menselijke afstammelingen van de Grote Godin. De Nihonshoki omvat vele artikelen met betrekking tot buitenlandse diplomatie, de internationale standpunten en een sterke politieke bewustwording van Japan als een natie. De Nihonshoki bevat bovendien niet alleen vele artikelen met details over de binnenlandse politieke structuur, maar ook artikelen over delegaties afkomstig van en naar Paekche en Silla <ref> Silla was een van de drie koninkrijken van het oude Korea. Het heeft bestaan van van 57 v.Chr. tot 935 </ref>op het Koreaanse schiereiland, en de Sui en Tang dynastieën van China; en presentaties over pas aangekomen inheemse cultuur en de Chinese Boeddhistische cultuur, en de inhoud dekking van de mythologische leeftijd door het bewind van keizer Jito. Het boek is geschreven in een klassieke Chinese en chronologische vorm. Dit werd gedaan met behulp van “O” No Yasumaro <ref>Ō no Yasumaro (太 安万侶? ?-723) was een Japanse edelman, kronieker, schrijver. Hij is zeer bekend om het vervolledigen van de Nihonshoki</ref>. Deze werd geschreven onder toezicht van de Keizerin. Ze hadden als taak om de heiligheid en de kracht van de Japanse Keizerlijke Heerschappij te bevestigen. De Nihonshoki is samengesteld uit 30 volumes, plus een volume met een stamtafel. Deze stamtafel is sindsdien verloren. De Nihonshoki werd gepresenteerd aan keizer Genshou, zij was de 44e keizer en een vrouw. De hoofdredacteur werd Prince Toneri, een van de zonen van keizer Temmu (天武天皇Temmu Tenno) (c. 631-1 oktober, 686), de 40e keizer van Japan volgens de traditionele volgorde van erfopvolging. Hij is de eerste monarch van Japan aan wie de titel "Tenno" werd toegewezen in tegenstelling tot latere generaties. Hij regeerde van 672 tot aan zijn dood in 686. De eerste en enige document over zijn leven was Nihon shoki. Omdat deze werd bewerkt door zijn zoon, Prins Toneri, en het werk werd geschreven tijdens het bewind van zijn vrouw en kinderen, is de nauwkeurigheid en onpartijdigheid verdacht.
 
== Enkele kenmerken in de Nihonshoki ==
 
= Enkele kenmerken in de Nihonshoki =
 
===Taal===
 
De Nihon shoki was moeilijk te lezen en te begrijpen voor Japanners omdat, behalve voor de onderdelen in poëzie en versvorm, het was geschreven in pure Chinese taal zoals alle officiële documenten in die tijd. Er werd een officiële lezingenreeks ingeleid nadat de Nihonshoki een jaar werd uitgebracht , gepresenteerd door geleerden aan de aristocratie. Deze lezing serie heette Shoki-kouen, en duurde meerdere jaren, in sommige gevallen is het bekend dat het zeven jaar duurde. Een syllabus met woorden uit het oude Koreaanse taal is een belangrijke bron voor taalkundig onderzoek.
 
===Structuur===
 
Het proces van de opstelling kan worden gezegd te zijn begonnen in het 10e jaar van het bewind van Temmu (681), toen Prince Kawashima (657-691), een zoon van de voormalige keizer Tenji, en 11 anderen werden veroordeeld tot het opstellen van een officieel afschrift van de genealogie van de keizerlijke familie en diverse andere oude records. In 714 werden Ki no Kiyohito (D 753) en Miyake no Fujimaro toegevoegd aan het team.
Van de 30 volumes die werden geschreven in klassiek Chinese, staan de eerste en tweede volumes bekend als "Jindaiki." en mythische tijden. Volumes 3 tot 30 gaan van gebeurtenissen uit het bewind van keizer Jimmu tot die van Jito. De Nihonshoki wijkt af van de eerdere Kojiki in mate dat het delen van het Chinese historische werk Zhi Wei (Wei chih) en de Koreaanse werken Paekche ki, Paekche pon'gi en Paekche sinch'an bevat. Het bevat ook citaten uit de Iki no Muraji Hakatoko no Fumi, een account door een ambtenaar die Tang (T'ang) China bezocht, en de Ilbon Segi (J: Nihon Seiki), een geschiedenis van de Koreaanse monnik Tohyön van het koninkrijk Koguryö. Vanaf Deel 14 wordt het steeds gedetailleerder in tegenstelling tot de Kojiki waar mijn zich meer specifieerd op het mythologische gedeelte.
Regel 26 ⟶ 21:
 
===Fudoki (风土记)===
 
Fudoki zijn oude records van de cultuur en de geografie van de provincies van Japan. Ze bevatten de landbouw, de geografische, historische en mythologische dossiers, evenals de folklore.
Compilatie van Fudoki begon in 713 en werd voltooid over een periode van 20 jaar.
Regel 81 ⟶ 75:
 
=== Hoofdstukken ===
 
*'''Hoofdstuk 1''': (Eerste hoofdstuk over mythen) ''Kami no Yo no Kami no maki.''
*'''Hoofdstuk 2''': (Tweede hoofdstuk over mythen) ''Kami no Yo no Shimo no maki.''
Regel 134 ⟶ 127:
*'''Hoofdstuk 30''': (Keizerin [[Jito]]) ''Takamanohara Hirono Hime no Sumeramikoto.''
 
== Voetnoten ==
 
<references />
= Voetnoten =
 
<references />
 
* ''De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van [http://japanologie.arts.kuleuven.be de Faculteit Letteren aan de KULeuven].''