Aanslaggevoeligheid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MerlIwBot (overleg | bijdragen)
k Robot: verwijderd: de:Anschlagdynamik (strong connection between (2) nl:Aanslaggevoeligheid and de:Aftertouch)
Japiobot (overleg | bijdragen)
zie Wikipedia:Verzoekpagina voor bots, replaced: jaren '80 → jaren 80 met AWB
Regel 3:
De eerste generatie synthesizers werden wel eens gekscherend ''"deurbellen"'' genoemd. Je drukte op een toets, er kwam geluid uit, en dat was het. Voor [[pianist]]en viel er niet op te spelen, omdat het toetsenbord niet reageerde op de wijze van spelen: hard of zacht [[Touché (klavier)|touché]] had geen enkel effect op het volume of de [[klankkleur]] van het gespeelde. ([[Hammondorgel|Hammond-]])[[organist]]en misten daarentegen hun 'schuiven' waarmee ze de klankkleur real-time konden veranderen. Synthesizers kenden maar twee standen: geluid en geen geluid, er was geen tussengebied.
 
In de jaren '80 kwam daar verandering in. De toenemende populariteit van synthesizers en de steeds hogere eisen die de muzikanten er aan stelden resulteerden in verregaande verbeteringen in het basisontwerp van synthesizers. Dit mondde uit in '''aanslaggevoelige''' toetseninstrumenten. [[Sensor]]en onder (of achter) de individuele toetsen op het toetsenbord registreren de toets-aanslag van de bespeler. Deze informatie wordt omgezet in data die vervolgens de klankkleur [[modulatie (muziek)|moduleert]]. <br>
Na een aantal initiële experimenten met de wijze waarop het touché werd geregistreerd en omgezet in klankkleurdata is er tegenwoordig een [[MIDI]]-standaard voor aanslaggevoeligheid die door bijna alle MIDI geluidsbronnen wordt 'begrepen'. Deze standaard valt grofweg uiteen in twee soorten aanslaggevoeligheid: