Eddy Grant: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
In de serie "Artiesten met een nummer 1 hit in Nederland in de jaren '80"
 
typo's
Regel 1:
'''Eddy Grant''' (echte naam ''Edmond Grant'') ([[5 maart]] [[1948]]) is een [[Groot Brittannië|Brits]] [[zanger]] en [[producent]]. In de [[1980-90|jaren '80 van de 20e eeuwtachtig]] scoorde hij enkele grote internationale hits.
 
Eddy Grant werd geboren in [[Guyana]]. In [[1960]] verhuisde hij met zijn familie naar [[Londen]]. Daar richtte Eddy Grant in [[1965]] de band ''the Equals'' op, de eerste multi-raciale groep die enige erkenning kreeg in Engeland. Hun eerste single flopte ondanks veel radio-aandacht, maar eind [[1960-70|jaren '60zestig]] scoorde de groep een eerste hit in de Engelse hitparade.
 
In [[1970]] richtte hij zijn eigen productiemaatschappij op, ''Torpedo''. Niet veel later, in [[1971]], kreeg hij op 23-jarige leeftijd een [[hartaanval]] en een ingeklapte long als gevolg van zijn overvolle agenda. Eddy Grant verliet daarop ''the Equals'' en verkocht ''Torpedo''. De volgende jaren hield hij zich vooral bezig met het produceren van werk van andere artiesten. Pas in [[1977]] kwam hij met een nieuw album, ''Message Man''. Een veel terugkomend thema in deze tijd was [[discriminatie]] en de woeddewoede die dat opriep.
 
In [[1979]] kwam hij met een volgend solo-album, ''Walking on sunshine''. De single ''Living on the frontline'' werd een hit (vooral in het club-circuit), maar het album zelf flopte. Dit gebeurde ook met de volgende lp, ''Love in Exile''. Pas in [[1981]] wist Eddy Grant met de lp ''Can't get enough'' in de album-charts te komen. Van het album ''Killer on the rampage'', dat in [[1981]] uitkwam, kwam de succesvolle single ''I don't wanna dance'', dat onder meer in Engeland en de Verenigde Staten een grote hit werd. Kort daarop scoorde hij een top 10 hit in onder meer Nederland, Engeland en de Verenigde Staten met ''Electric Avenue''.
 
Halverwege de jaren '80 bracht Eddy Grant nog verschillende singles uit, die kleine hitjes werden of flopten. Eddy Grant scoorde nog eenmaal een wereldhit in [[1988]] met het nummer ''Gimme hope Jo'anna'', over de [[apartheid]] in [[Zuid Afrika]]. Dit nummer werd in Nederland een [[Nummer 1-hits in Nederland 1980-90|nummer 1]]-hit.
 
Eddy Grant woonde inmiddels sinds [[1982]] in [[Barbados]]. Hij werkte daar voornamelijk aan het helpen van nieuwe talenten. Na ''Gimme hope Jo'anna'' ging Eddy Grant zich vrijwel volledig wijden aan het begeleiden van nieuwe sterren.