Gammaflits: verschil tussen versies

In de jaren zeventig werd met telescopen voor zichtbaar licht naar de plaatsen aan de hemel gekeken waar de gammaflitsen vandaan leken te komen, maar er werd daar niets bijzonders waargenomen. Dit was ook onbegonnen werk omdat de locatie van de bronnen aan de hemel toen meestal bijzonder slecht bepaald kon worden.

 

[[Bestand:GRB BATSE 12lightcurves.png|300px|thumb|[[Lichtkromme]]s waargenomen door BATSE (grafieken van de sterkte van de [[gammastraling]] van een uitbarsting tegen de tijd).]]

Pas in de jaren negentig lukte het om met het [[Compton Gamma Ray Observatorium]] beter onderzoek te doen. Een van de instrumenten aan boord van de satelliet was het ''Burst & Transient Source Experiment ([[BATSE]])''. Daarmee kon de locatie van de gamma-uitbarstingen aan de hemel met een precisie van een paar graden worden bepaald. Hiermee kon een bron aan de hemel nog steeds niet teruggevonden worden. Per dag detecteerde BATSE twee tot drie gammaflitsen. Een paar seconden later werd de benaderde positie en sterkte van de flits via internet aan onderzoekers over de hele wereld doorgegeven.