Vlaams ABVV: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 23:
De dramatische gevolgen van deze beslissing werden al snel zichtbaar en de [[Belgische Socialistische Partij|socialistische partij]] en de vakbonden hekelden de beslissing, des temeer daar er zich begin 1960 een licht economisch herstel aftekende. Het ABVV legde een alternatief voor de Eenheidswet op tafel van [[André Renard]] waarin gepleit werd voor structuurhervormingen zoals de controle op holdings, [[nationalisering]] van bedrijven en de oprichting van een nationale gezondheidsdienst om meer [[economische democratie]] te realiseren. Op 29 januari 1960 brak dan het echte verzet uit tegen de eenheidswet door middel van een [[staking|24-urenstaking]] waaraan 700.000 werknemers deelnamen. Op 27 maart 1960 volgde dan een grote [[betoging|protestbetoging]] die opgezet was door het [[Algemene Centrale der Openbare Diensten|ACOD]] waarbij het [[stakingsrecht]] in de [[publieke sector]] centraal stond.
In oktober van datzelfde jaar zette de [[Socialistische Gemeenschappelijke Actie]] een brede informatiecampagne op rond de socialistische alternatieven op de eenheidswet door middel van een zeventigtal meetings, gevolgd door een [[werkonderbreking]] te [[Luik (stad)|Luik]] die gevolgd werd door 50.000 arbeiders. Tijdens de nationale actie legden
Toen het [[Algemeen Christelijk Vakverbond|ACV]] op 27 december 1960 besloot zich definitief afzijdig te houden, kwam het tot massabijeenkomsten in de voornaamste Waalse steden en [[Brussel (stad)|Brussel]]. Een dag later werd de actie overgedaan te Gent waarbij het tot gewelddadige confrontaties kwam met de [[Politie in België|ordediensten]], hierdoor besloten steeds meer Vlamingen de staking te steunen en bereikte het aantal stakers een hoogtepunt op 30 december.
| |||