Oorkondeleer: verschil tussen versies

In de 17e eeuw begonnen enkele Nederlandse en Belgische [[Jezuïeten]] met kritisch onderzoek naar [[hagiografie|heiligenlevens]], wat zou leiden tot de uitgave van de [[Acta sanctorum]] door de [[Bollandist]]en. Daarbij trokken zij de echtheid van de [[Merovingen|Merovingische]] oorkonden van met name [[benedictijnen|benedictijnse]] kloosters in twijfel. In het bijzonder oorkonden van de koninklijke [[saint-Denis-basiliek|abdij van Saint-Denis]] werden voor vervalsingen gehouden. Een reactie van deze orde bleef niet uit. Dom [[Jean Mabillon]] (1632-1707) publiceerde in 1681 zijn ''De re diplomatica'', waarin hij voor het eerst een systematische uiteenzetting gaf over echtheidscriteria van oorkonden. De titel van zijn boek gaf de nieuwe discipline de benaming ''diplomatiek'', uiteraard te onderscheiden van [[diplomatie]]. Met name de benedictijnen van de [[congregatie van Saint-Maur]] spanden zich in de 18e eeuw in om zijn werk voort te zetten. Het [[hagiografie|hagiografisch]] onderzoek van de Jezuïeten, de aanleiding voor de ontwikkeling van de oorkondeleer, wordt nog steeds voortgezet door de zogeheten [[Bollandisten]] te Antwerpen. geschiedenis suckt