Emeritaat: verschil tussen versies

Veel hoogleraren blijven ook na hun pensioen wel actief in hun [[vakgebied]]; het [[ius promovendi]] vervalt echter meestal na 5 jaar. Soms voeren hoogleraren die met emeritaat zijn de titel ''em. prof.'' of ''prof. em.'' (emeritus professor). Verder komt men ook wel tegen 'emeritus hoogleraar' of 'erehoogleraar'. Een en ander ter onderscheiding van een oud- of ex-hoogleraar, die ook na zijn (tijdelijke) aanstelling op jongere leeftijd of eerder dan zijn pensioen is gestopt.

Vroeger konden hoogleraren pas met pensioen gaan op 7170-jarige leeftijd, tegenwoordig op 65-jarige. Velen willen desondanks nog verbonden blijven aan hun instelling, vaak in de vorm van een nulaanstelling of gasthoogleraarschap. Gewoonlijk verrichten emeriti dan geen beheers- of bestuurstaken meer, en vaak geven ze ook geen onderwijs meer. In de praktijk houden ze zich vooral bezig met het begeleiden van hun promovendi die hun proefschrift niet vóór het emeritaat van hun promotor hebben kunnen afronden. Daarnaast verricht een emeritus vaak nog onderzoek; vaak heeft dat het karakter van het afhechten van "losse eindjes", dat wil zeggen de dingen die vóór het emeritaat zijn blijven liggen.