Gehoorschade: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Madyno (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Motorkleding Oordop.JPG|thumb|Op maat gemaakte oordop voor motorrijders]]
'''Gehoorschade''' is hetde ontstaanverslechtering vanof schadeverstoring aanvan het [[gehoor]]. doorIn bijvoorbeeldveel eengevallen onstaat gehoorschade door te lange blootstelling aan hard geluid, zoals harde muziek en vormen van [[Geluidshinder|lawaai]]. Gehoorschade kan ook ontstaan door bepaalde [[ziekte]]n ontstaan. Bij gehoorschade wordt meestal gedacht aan minder of slechter horen, maar ook de bekende piep ([[Tinnitus]]) in de oren als gevolg van het luistern naar luide muziek beluisteren ([[Tinnitus]]) is een teken van gehoorschade. Bij beginnende gehoorschade krijgt het niveau waaronder een persoon geen geluid meer waarneemt, de [[gehoordrempel]], een hogere waarde. Gehoorschade kan vastgesteld worden door het bepalen van een [[audiogram]] te bepalen met behulp vanin een [[audiologie|audiologisch]] onderzoek.
 
Oorspronkelijk waren het voornamelijk mensen die door hun [[beroep]] veel aan hoge [[geluidsniveau]]s blootstaan (arbeiders enz.), die met gehoorschade te kampen kregen. Tegenwoordig is het vooral het regelmatiggeregeld beluisterenluisteren vannaar heel luide [[muziek]] (in discotheken, op muziekfestivals of events, of thuis met [[MP3]]-spelers enz.) waardoor mensen (vaak jongeren) schadegehoorschade oplopen. Inmiddels heeft in Nederland ruim een half miljoen jongeren tussen de 16 en 30 jaar (15% van het totaal aantal jongeren in die leeftijd in Nederland) te kampen met blijvende gehoorschade. Per jaar komen daar zo'n 20.000 jongeren bij.
 
Een andere groep die gevaar loopt, zijnbestaat uit personen die veel met de [[motorfiets]] rijden. De oorzaak is niet zozeer het motorgeluid, maar wel de voortdurende luchtstroom langs de [[motorhelm|helm]]. Bij snelheden van meer dan 100 km/u kan het geluidsniveau daarvan aardig oplopen. Regelmatige motorrijders kunnen hierdoor schadegehoorschade oplopen.
Veel professionele motorrijders en regelmatige bezoekers van discotheken, poppodia en muziekgebeuren dragen daarom speciaal op maat gemaakte [[Gehoorbescherming|gehoorbeschermers]] (z.g. oordopjes/otoplastiekjes). Veel hobby- of woon-werkverkeerrijders gebruiken deze vaak ook, of de veel goedkopere universele dopjes. Voor het uitgaanspubliek zijn er universele oordopjes en otoplastiekjes met een speciaal muziekfilter te koop, die wel het te luide geluid dempen, maar de muziekbeleving niet aantasten.
Wie geen oordopjes heeft, doet er goed aan de totale tijd dat het oor aan te luid geluid blootgesteld is, zo kort mogelijk te houden. Dit kan door regelmatig '''oorpauzes''' te nemen (een poosje uit de ruimte met het te luide geluid gaan). Een andere maatregel is niet te dicht in de buurt te gaan staan van de lawaaibron (boxen, machines, enz.). Een afstand van twee meter is vaak al voldoende om het risico op gehoorschade aanzienlijk te verminderen.
 
Gehoorschade ontstaat als iemand langere tijd wordt blootgesteld aan geluidsniveaus boven 80 [[dB(A)]], met [[lawaaidoofheid]] als uiteindelijke gevolg. Vanaf geluidniveaus van 100 dB(A) kan acute gehoorschade optreden. In bijvoorbeeld een [[discotheek (uitgaansgelegenheid)|discotheek]] kan het geluidgeluidsniveau makkelijkgemakkelijk boven de 100 dB(A) uitkomen. Door gebruik van [[Gehoorbescherming|gehoorbeschermers]] kan gehoorschade worden voorkomen. Schade door blootstelling aan lawaai is niet omkeerbaar of te genezen. Ook kan door hoge geluidsniveaus [[tinnitus|oorsuizen of -fluiten]] (tinnitus) ontstaan, de zogenaamde piepstress, die zeer hinderlijk is en niet zelden leidt tot psychische klachten.
 
De veiligheidsaspecten van [[ultrageluid]]-scans (bijvoorbeeld bij [[zwangerschap]]) worden nog onderzocht. Het is niet waarschijnlijk dat hier gehoorschade door ontstaat.