Diocletianus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 43:
===Conflict with Carinus===
Na zijn verheffing tot keizer werden in plaats van Carinus en Numerianus, Diocletianus en [[Lucius Caesonius Bassus]]<ref>Zijn volledige naam was L. Caesonius Ovinius Manlius Rufinianus Bassus.</ref> tot [[consul (Rome)|consul]]s benoemd en namen zij de ''[[fasces]]'' ter hand.<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Potter}}, blz. 280; {{aut|Southern}}, blz. 134.</ref> Bassus was een lid van een [[Senaat (Rome)|senatoriale]] familie uit [[Campania]], een voormalig consul en proconsul in de senatoriale provincie [[Africa (Romeinse provincie)|Africa]], die door Probus was uitverkozen vanwege zijn voornaamheid.<ref name=BNSCE5>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5.</ref> Hij was bedreven op terreinen van het regerinsgbeleid,
Diocletianus was niet de enige uitdager van Carinus' regering: de [[usurpator]] [[Sabinus Iulianus|M. Aurelius Julianus]], Carinus' ''corrector Venetiae'', trok na de troonsbestijging van Diocletianus de controle over Noord
Als leider van het verenigde Oostelijk-Romeinse Rijk, was Diocletianus duidelijk de grotere bedreiging.<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Leadbetter}}, "Carinus".</ref> In de winter van 284-85 trok Diocletianus via de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] op naar het westen. In het voorjaar van 285, en wel voor het einde van mei,<ref>{{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Potter}}, blz. 280.</ref> ontmoetten de legers van Diocletianus en Carinus elkaar bij de rivier de Margus ([[Moravië (regio)|Morava]]) in [[Moesia]]. In moderne vertellingen is de plaats van de slag gelokaliseerd tussen de Mons Aureus (Seone, ten westen van [[Smederevo]]) en [[Viminacium]],<ref name = BNSCE5> {{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5.</ref> in de buurt van het moderne [[Belgrado]] in [[Servië]].<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Odahl}}, blz. 40; {{aut|Southern}}, blz. 135.</ref>
Ondanks het feit dat hij over een sterker, krachtiger leger beschikte was Carinus’ positie zwak. Zijn heerschappij was impopulair; later werd beweerd dat hij de Senaat slecht had behandeld en zich ook nog schuldig had gemaakt aan het verleiden van
== Hervormer ==
Diocletianus achtte het systeem van de Romeinse imperiale overheid niet opgewassen tegen interne conflicten en militaire dreigingen op twee fronten. Hij gaf zijn generaal [[Marcus Aurelius Valerius Maximianus Herculius|Maximianus]] de titel van ''[[Caesar (titel)|Caesar]]'', wat de traditionele manier was voor een keizer (''[[Augustus (titel)|Augustus]]'') om een opvolger aan te wijzen. Toch gaf hij Maximianus ook nog de titel van Augustus en zodoende deelden ze de keizerlijke macht: Diocletianus in het oosten en Maximianus in het westen.
De twee keizers verhieven [[Milaan (stad)|Milaan]] en [[Nicomedia]] tot twee aparte hoofdsteden (aangezien [[Rome (stad)|Rome]] te ver verwijderd was van de plaatsen waar het lot van het rijk beslist zou worden), wat de invloed van de [[Romeinse Senaat|Senaat]] in Rome sterk verminderde. Diocletianus heeft veel economische en militaire hervormingen doorgevoerd, die
Deze keizer is vooral bekend om zijn buitengewone organisatorische talenten, en tijdens zijn keizerschap werden veel aspecten van het Romeinse Rijk vernieuwd of gereorganiseerd, op drie belangrijke terreinen:
|