Dragon (plant): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
N.a.v. overleg, zie Overleg:Dragon (plant)
Bron: Obolskiy D et al. J Agric Food Chem. 2011 Nov 9;59(21):11367–84.http://dx.doi.org/10.1021/jf202277w - Wordt vervolgd
Regel 31:
Dragon vormt een bestanddeel van de [[fines herbes]], een kruidenmengsel dat vaak gebruikt wordt om soepen, eieren en boter op smaak te brengen.
 
==Samenstelling==
De essentiële olie van dragon bevat de stoffen [[estragol]] en [[methyleugenol]], die bij dierproeven en ander onderzoek [[gentoxisch]] blijken te zijn en daarmee mogelijk kankerverwekkend. Bij het koken verdampen deze vluchtige bestanddelen van dragon.
Dragon bevat diverse [[secundaire plantenstoffen]], waarvan de belangrijksten zijn [[coumarine]]s, [[flavonoïde]]n en [[fenolzuren]]. Daarnaast bevat de plant sesquiterpenoïden en vitaminen.
 
De meeste wetenschappelijke aandacht gaat echter naar de essentiële olie van dragon, waarvan de samenstelling behoorlijk kan verschillen tussen verschillende regionale dragonvariëteiten. Bij Russische dragon zijn [[terpineen-4-ol]], [[sabineen]] en [[elemicine]] de belangrijkste componenten in de essentiële olie en zijn nbaar verhouding maar weinig [[methyleugenol]] (circa 10%) en [[estragol]] (circa 3%) aanwezig. In de essentiële olie van Franse dragon zijn de belangrijkste stoffen [[estragol]] (tot maximaal 82%) en [[methyleugenol]] (tot maximaal 39%), [[elemicine]] (tot maximaal 57%) en [[terpinoleen]] (tot maximaal 25%).<ref name="PMID 21942448"/>
 
Bij dierproeven en ander onderzoek blijken estragol en methyleugenol [[gentoxisch]] te zijn en daarmee mogelijk kankerverwekkend. De gehaltes estragol en methyleugenol zijn ook afhankelijk van het oogstmoment: in het begin van de zomer is het gehalte methyleugenol het hoogst en daalt daarna. Naarmate de zomer vordert, stijgen juist de estragolgehaltes. Bij het koken verdampen deze vluchtige bestanddelen van dragon.<ref name="PMID 21942448"/>
 
==Eigenschappen==
''[[In vitro]]'' blijkt de essentiële olie van dragon antibacteriële activiteit te bezitten tegen een groot aantal pathogene bacteriën, waaronder ''[[Staphylococcus aureus]]'', ''[[Pseudomonas aeruginosa]]'', ''[[Shigella]]'', [[''Listeria monocytogenes]]'', ''[[Staphylococcus epidermidis]]'' en ''[[Bacillus subtilis]]''. Tegen een aantal schimmels vertoont het ''in vitro'' een matige antifungale werking.<ref name="PMID 21942448"/>
 
== Externe links ==