Op het terrein van natuurbescherming was hijWesthoff lange tijd een autoriteit. In augustus 1945 hield hij in [[Drachten]] voor de [[Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie]] (NJN) een rede over het natuurbeheer in Nederland. De NJN was het namelijk oneens met de economische exploitatie van natuurgebieden door [[Vereniging Natuurmonumenten|Natuurmonumenten]] en zorgde daarbij voor roerige ledenvergaderingen. De rede van Westhoff betekende een ommekeer in dit conflict. Westhoff legde uit dat de natuurwaarden in Nederland vooral gebonden zijn aan bepaalde oude vormen van agrarisch beheer. Hierbij ontstaan zogenaamde half-natuurlijke gemeenschappen en daar worden de zeldzaamheden in gevonden. Natuurbeheer dient dat oude agrarische beheer na te bootsen om de half-natuurlijke gemeenschappen in stand te houden. Zo leverde hij de basis voor de [[Klassieke Natuurbeschermingsvisie]] die tot ver in de jaren 70 dominant bleef. Ook bij verdere ontwikkeling van deze visie was hij erg belangrijk.
Hij vervulde tal van functies binnen de natuurbescherming in Nederland. Zo was hij behalve lid van de NJN. van 1943 tot 1947 hoofd van de afdeling Landschapsverzorging van de [[ANWB]]. Omstreeks die tijd stimuleerde hij met goed gevolg het bestuur van [[Landschap Overijssel]] om het gebied ''Dal van de [[Mosbeek]]'' aan te kopen<ref name="zevendalen">{{aut|Morssinkhoff, H., e.a.}}: ''Zeven Dalen, Zeven Verhalen - over de bronnen van Twente'', 1e druk, 2007, ISBN 978-90-812249-1-8, blz. 28</ref>.
Tevens was hij adviseur van Natuurmonumenten en [[Staatsbosbeheer]].
