Boekovina: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Roethenen → Oekraïners |
|||
Regel 8:
==Geschiedenis==
De Boekovina staat pas sinds het einde van de 18e eeuw onder die naam bekend. Tot dan toe vormde het gebied het noordelijk deel van het [[vorstendom Moldavië]]. Dit Moldavië was een vazalstaat van het [[Ottomaanse Rijk]], toen de [[Hertogdom Boekovina|Boekovina]] in [[1775]] door het [[Habsburgse monarchie|Habsburgse Oostenrijk]] werd veroverd. Aanvankelijk stond het onder militair bestuur, maar in [[1786]] werd het bij [[Galicië (Oost-Europa)|Galicië]] (een andere Oostenrijkse verovering) gevoegd. Er volgde een periode van immigratie van verschillende kanten: [[Oekraïners|Roethenen]], verschillende groepen Duitsers, [[joden]] en kleinere aantallen Hongaren, Polen, Armenen, Slowaken, Grieken, Turken en [[Roma (volk)|Roma]] voegden zich bij de Roemenen die er woonden. In [[1849]] kreeg de Boekovina een eigen status als Oostenrijks [[Kroonland (Oostenrijk)|kroonland]]. Toen in [[1867]] de [[Oostenrijk-Hongarije|Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie]] ontstond, bleef de Boekovina bij het ''Oostenrijkse'' deel of [[Cisleithanië]]; het werd het
Terwijl het centrale gezag te maken had met de nationale ambities van zowel de Roemenen als de Roethenen (die elkaar getalsmatig ongeveer in evenwicht hielden), beleefde de Boekovina een culturele bloeiperiode. In [[1875]], de 100e verjaardag van de Oostenrijkse overheersing, kreeg de hoofdstad Czernowitz een universiteit. De Duitsers en de joden speelden een grote rol in het culturele leven. Geen gebied in het rijk telde een zo groot percentage joden onder zijn inwoners. De dichter [[Paul Celan]] was een van hen.
Regel 16:
Tussen de beide wereldoorlogen zou de Boekovina Roemeens blijven. Aan de vooravond van de [[Tweede Wereldoorlog]] bepaalden nazi-Duitsland en de [[Sovjet-Unie]] in de geheime protocollen van het [[Molotov-Ribbentroppact]] dat [[Bessarabië]] door de sovjets mocht worden ingelijfd, maar zij vielen op [[26 juni]] [[1940]] na een ultimatum ook de Boekovina binnen. Roemenië werd gedwongen zowel de noordelijke Boekovina als [[Bessarabië]] en het [[Hertsagebied]] af te staan. Tussen [[1941]] en [[1944]] wist Roemenië het met Duitse hulp te heroveren en vonden er grootschalige jodenvervolgingen plaats. De joodse inwoners van de Boekovina werden in groten getale naar [[Transnistrië]] gedeporteerd om daar om te komen.
Na de oorlog, in [[1947]] ([[Vrede van Parijs (1947)|Vrede van Parijs]]) werd de splitsing van de Boekovina bevestigd. [[Cernăuți]], zoals Czernowitz in de Roemeense tijd heette, werd bij de Oekraïense SSR gevoegd, de twee volgende steden, [[Suceava_(stad)|Suceava]] en [[Rădăuți]], bleven Roemeens. Van de etnische lappendeken die de Boekovina anderhalve eeuw was geweest, was weinig meer over. De zuidelijke Boekovina is sindsdien
Sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie maakt de noordelijke Boekovina deel uit van de republiek Oekraïne.
| |||