Huisverdrag: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
meer |
||
Regel 1:
Een " Huisverdrag" is een overeenkomst tussen twee hoge adelijke Huizen (Adelijke geslachten).
In een dergelijk verdrag kan zijn vastgelegd dat de takken van het Huis elkaar, met uitsluiting van andere families, opvolgen.
Op 30 juni 1783 sloten de hoofden van de beide takken van het Huis [[Nassau]] (sinds 1255 bestaan de Walramsche en Ottonische linies)een "Erbvertrag". In 1890 besloot Koningin-Regentes [[Emma]]dat verdrag ook na te leven, De Luxemburgse Groothertogelijke kroon ging naar het hoofd van de ( oudere) lijn van Walram.
Het erfverdrag was mogelijk geworden omdat het [[Stadhouder]]schap in de Nederlanden erfelijk was geworden Koning -Stadhouder Willem III was een " Dienaar van de Hoogmogende Staten-Generaal" geweest en kon zijn functies niet aan een verwant nalaten. Stadhouder [[Willem V]] kon dat wèl.
Daarnaast waren er de Duitse vorstendommen en bezittingen van de beide takken van het huis.
In de 18e eeuw hadden dergelijke verdragen, gesloten tussen de vorsten van het [[Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie]] kracht van wet.
In de 19e eeuw veranderde het juridische inzicht sterk, men kon een dergelijke afspraak die zonder instemming van de bevolking of het parlement was gesloten niet meer als een bindende overeenkomst zien.In Nederland voorzag de grondwet, sinds 1814, met voorbijgaan aan het huisverdrag van 1783 in de troonopvolging.
In de Bondsrepubliek Duitsland heeft de rechter vastgesteld dat Huisverdragen en Huiswetten geen rechtskracht ( meer) hebben.
Een " chef" van een regerende of [[gemediatiseerde]] familie kan geen gezag meer doen gelden over zijn verwanten. Zo kan het hoofd van het Huis [[Hohenzollern]] niemand in zijn familie verbieden met een burger te trouwen, sancties stellen op een huwelijk met iemand van een ander geloof of het recht ontzeggen om zich "Prins" te noemen.
| |||