Eifelaquaduct: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Externe links: status artikel loopt nu via Wikidata |
|||
Regel 37:
Het [[archeologie|archeologisch]] onderzoek naar het Eifelaquaduct begon in de 19e eeuw. In 1867 was C.A. Eick in ''[[Grüner Pütz]]'' de ontdekker van de verste bron vanaf Keulen gerekend. Grüner Pütz ligt in de buurt van Nettersheim. Tussen 1940 en 1970 voerde Waldemar Haberey een systematische studie naar het aquaduct uit. Zijn boek uit 1971 is een goede gids over de loop en de constructie van het aquaduct. In 1980 bracht de archeoloog Klaus Grewe de loop van het aquaduct volledig in kaart en voegde hij deze toe aan de officiële Duitse topografische kaart. Zijn ''Atlas der römischen Wasserleitungen nach Köln'' (Atlas van de Romeinse aquaducten naar Keulen) is een standaardwerk voor onderzoekers op het gebied van de [[Romeinse architectuur]].
De Eifelaquaduct is een uiterst belangrijke en waardevolle archeologische site, in het bijzonder voor de studie naar de Romeinse manier van [[landmeten]], hun organisatievermogen en technische
== Literatuur ==
|