Filips V van Frankrijk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 23:
Hij was graaf van [[Poitiers]], de tweede zoon van [[Filips IV van Frankrijk|Filips IV]], en werd op 16 juli 1316 regent in afwachting van de geboorte van een postuum kind, [[Jan I van Frankrijk|Jan I]], van zijn overleden broer [[Lodewijk X van Frankrijk|Lodewijk]], dat echter reeds stierf op [[19 november]] 1316. Filips liet zich op grond van de [[salische wet]] als koning erkennen en kronen te [[Reims]] op [[9 januari]] [[1317]]. Hij stootte echter op herhaald verzet van de adel, tegen wie hij het idee van uitsluiting van de opvolging door vrouwen moest verdedigen. In [[1315]] was hij al [[vrijgraafschap Bourgondië|graaf van Bourgondië]] geworden door zijn huwelijk met [[Jeanne II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]], een dochter van graaf [[Otto IV van Bourgondië]]. Zijn regeerperiode verliep grotendeels in vrede, ondanks voortdurende twisten met het [[graafschap Vlaanderen]]. Uiteindelijk onderwierp graaf [[Robrecht III van Bethune|Robrecht van Béthune]] zich definitief in 1320 ; daarbij werd Filips dochter Margareta op 21 juli 1320 uitgehuwelijkt aan [[Lodewijk II van Nevers]].
 
Nu de vrede in Vlaanderen was teruggekeerd, hield de koning zich verder bezig met de binnenlandse administratie. Hij was niet echt een groot vernieuwer, maar bracht wel een monetaire unie in zijn koninkrijk tot stand. Zijn koppige verdediging van de salische wet, waardoor hij aan de macht was gekomen, keerde zich uiteindelijk tegen hem, want hij kreeg bij zijn echtgenote [[Jeanne II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]] schonk hem slechts dochters. Zo had hij geen mannelijke erfgenamen toen hij in [[1322]] overleed. Hij werd dan ook opgevolgd door zijn jongere broer [[Karel IV van Frankrijk|Karel]]. In Bourgondië volgde zijn dochter [[Jeanne III van Bourgondië|Johanna]] hem op als gravin.
 
==Huwelijk en kinderen==