Versie van 2 feb 2015 11:04 bewerken 95.97.165.146 (overleg) →‎Geschiedenis van de navigatie ← Oudere bewerking		Versie van 2 feb 2015 11:05 bewerken ongedaan maken Kukkie (overleg \| bijdragen) 10.778 bewerkingen k Wijzigingen door 95.97.165.146 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Smile4ever Nieuwere bewerking →
Regel 16: == Geschiedenis van de navigatie == Aanvankelijk voeren zeelieden alleen dicht onder de kust en bepaalden hun plaats en koers aan de hand van markante punten op de wal. In de [[Noordzee]] is het ook mogelijk om bodemmonsters te nemen en door bepaalde bodemtypen te herkennen, soms zelfs door te proeven van de modder, informatie over de plaats te winnen. wordt bepaald met meerdere positielijnen. Dit kan door de navigator zelf gebeuren met een navigatie-instrument, zoals bij zichtpeilingen of astronavigatie. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn deze instrumenten uitgebreid met volledige navigatiesystemen waarbij de positie bepaald wordt met weinig en sinds de opkomst van de computer geen inbreng van de navigator zoals met bijvoorbeeld gps. Indien geen directe positie kan worden bepaald, wordt wel van het gegist bestek gebruikgemaakt. lololoooloollolololollololol zijn een kompas, de land- of zeekaart, de passer en parallelliniaal, en de chronometer, of externe navigatiemiddelen zoals radar en eventueel een heel verkeersleidingssysteem. ~~De koers~~ Een plaats op zee, overal op aarde, is door de [[breedtegraad]] en de [[lengtegraad]] bepaald. Beide worden in graden uitgedrukt, niet in kilometers of mijlen. De breedte is vrij makkelijk te bepalen: door de hoek tussen de zon en de [[Horizon (lijn)\|horizon]] op het hoogste punt van de schijnbare zonnebaan te meten kan deze vrij eenvoudig worden afgeleid. Ook andere hemellichamen met een bekende positie, zoals de [[poolster]], kunnen hiervoor worden gebruikt. Hiervoor werden, in chronologische volgorde, het [[astrolabium]], de [[jakobsstaf]] en de [[Sextant (navigatie)\|sextant]] gebruikt. Voor de bepaling van de lengtegraad uit de hoogte van de zon moet men een zeer nauwkeurige tijdsbepaling hebben en dat was eeuwenlang een belangrijk probleem. Pas omstreeks 1762 werd de eerste voldoende nauwkeurige chronometer voor dit doel gemaakt, door [[John Harrison (uitvinder)\|John Harrison]].

Navigatie: verschil tussen versies